Pagina 1 van 1
Rascha Peper - Een Spaans hondje
Geplaatst: 12 jul 2006, 16:15
door elviratoverspin
ik ben zwaar fan aan het worden van deze schrijfster! dit is een heel ontspannend boek, met erg grappige stukken en knap getekende personages. Drie broers na de dood van hun moeder...
Lees verder, klik hier
http://www.leestafel.info/rascha-peper
Elviratoverspin
Geplaatst: 12 jul 2006, 16:44
door Dettie
Ik ken dit boek niet, terwijl ik dacht dat ik het gelezen had.
Het gaat wel weer erg kriebelen als ik je verslag lees Elvira.
Misschien toch maar weer eens naar de bieb.
Bernadet
Geplaatst: 12 jul 2006, 18:43
door Marjo
Ik vond deze niet zo goed, te vergezocht geloof ik.
Die broer die zich in Spanje verstopt vond ik aardig maar de andere personen niet.
Geplaatst: 12 jul 2006, 19:40
door elviratoverspin
ik vind die felix juist geweldig neergezet: spits, geestig, menselijk, geloofwaardig. ik vond het leuk om eens een personage met gilles de la tourette tegen te komen die op die manier wordt neergezet. hij is véél meer dan zijn syndroom en dat vind ik nu juist zo mooi. ik vond vic iets te veel in zichzelf gekeerd denk ik...
Geplaatst: 26 jul 2006, 09:23
door Roel
Ik vond het onderwerp van het Spaans hondje boeiend, ook uitwerking, maar net niet groots genoeg om er een zeer goede roman van te maken. Ik bleef toch met een gevoel van teleurstelling zitten, dat Peper niet het verder heeft durven uitdiepen.
Trouwens Peper zit na haar novelle weer op de goeie weg. In nrc stond pas te lezen dat ze al een jaar bezig is met de research voor een roman over een 17de eeuwse Nederlandse verzamelaar van rariteiten. Daar kijk ik enorm naar uit, want de vieze smaak achtergelaten door de zwaar teleurstellende roman Wie scheep gaat zit nog steeds in mij mond.
Geplaatst: 26 jul 2006, 10:02
door elviratoverspin
vond je die zo teleurstellend? ik vond die toch echt mooi. wat vond je er precies teleurstellend aan?
Geplaatst: 26 jul 2006, 10:10
door Dettie
Ik vond 'Wie scheep gaat' ook niet geweldig. In feite haar slechtste boek.
Alles zo vaag en onafgemaakt. Nu is dat wel iets voor Peper maar dit keer ging ze net iets te ver in het vage.
bernadet
Geplaatst: 26 jul 2006, 14:19
door Roel
Hallo Elvira,
Ik mistte de vervreemding in Wie scheep gaat. Het was me wat te toegankelijk, te populair en mistte daardoor broodnodige diepgang. Vooral het neerzetten van de pubers vond ik veel te clichématig en het allerbelangrijkste de dood van persoon waar het verhaal omdraait, had over een mistige sluier over het boek moeten leggen, maar de dood van deze persoon laat de personages ijskoud en mij als lezer ook.
elviratoverspin schreef:vond je die zo teleurstellend? ik vond die toch echt mooi. wat vond je er precies teleurstellend aan?
Geplaatst: 27 jul 2006, 07:38
door Dettie
maar de dood van deze persoon laat de personages ijskoud
ja dat bedoelde ik met het vage. Ik begreep al helemaal niet het verhaal in Amerika, met dat vreemde stel dat maar in dat huis bleef wonen.
Wat voor functie hadden die?
Bernadet
Geplaatst: 18 okt 2006, 17:37
door bianca
Ik heb dit boek gisteren uitgelezen en vond het een teleurstelling. Ik vond het een saai verhaal, die niet tot zijn recht komt.
Ik heb me rot geergerd aan Felix en zijn tikken.
Geplaatst: 19 okt 2006, 20:42
door Roel
Hallo Bianca,
Nee, saai vond het zeker niet, het heeft mee absoluut geboeid. Het verhaal staat me niet meer zo bij. Alleen die zandsculpturen en die mensen in het café. Ik weet niet eens meer dat er een personage Felix in voorkomt, die de symptomen van Gilles de la Tourette heeft?
bianca schreef:Ik heb dit boek gisteren uitgelezen en vond het een teleurstelling. Ik vond het een saai verhaal, die niet tot zijn recht komt.
Ik heb me rot geergerd aan Felix en zijn tikken.
Geplaatst: 20 okt 2006, 16:41
door bianca
Felix is een van de broers, hoe aandoening heet die hij heeft weet ik niet.
Maar als hij zijn medicijnen niet in neemt, dan heeft hij zijn lichaam niet onder controle en zegt verschrikkelijke dingen.
Geplaatst: 08 mei 2008, 16:46
door irene
Wat een prachtig beschreven verhaal. Meeslepend, spannend en een geweldig eindigend plot. De bijzondere onderlinge relatie tussen de broers komt werkelijk goed uit de verf, en wat is Pleuntje, de vriendin van Felix, een supermeid. Ik heb werkelijk waar enorm genoten van dit boek en met een hele diepe zucht dichtgeslagen, me afvragend: hebben we soms dit allemaal eens niet, je lekker een tijdje laten "verdwijnen" in de vergetelheid? Op naar een volgend boek van Peper: wat kan die schrijven zeg!
groetjes, irene