Leestafel forum

hm..vreemd boek. Niet echt mijn stijl, maar ik heb het toch tot het einde uitgelezen.

Ga, heb lief
(Ga heen en heb lief)
Tomek Tryzna

In dit boek is de hoofdpersoon een jongen van een jaar of elf. Zijn ouders zijn kleermakers, die herhaaldelijk hun bedrijf /baan zijn kwijtgeraakt en iedere keer opnieuw zijn begonnen. Hun ellende is begonnen in de tweede wereldoorlog, toen ze moesten vluchten voor de Duitsers, en al hun bezittingen kwijt raakten. Daarna was het stalinistische regime hen niet welgezind.
De laatste catastrofe is min of meer veroorzaakt door de jongen: hij ging op straat spelen en heeft de huisdeur niet dichtgedaan. Alles wat geld waard was is weg, inclusief de materialen en werktuigen van hun illegale naaiatelier..
Het lijkt het einde. De vader gaat weer drinken, er is vaak dagenlang geen eten in huis. De jongen bedenkt een manier om hen te redden en wil naar Warschau, om de hoofdrol te gaan vertolken in een bekend toneelstuk. Eenmaal daar met zijn moeder wil het allemaal niet vlotten, ze rollen van de ene ramp in de andere...

Het begint heel verrassend: het vrijen en de rode auto, het is niet wat het lijkt, maar als het verhaal daarna herhaaldelijk doorbroken wordt door dagdromen van de jongen, raak je de draad kwijt. Je zou het sprookjesachtig kunnen noemen, maar ik vond het alleen maar verwarrend.

Marjo

(Het boek is onder bovenstaande twee titels uitgekomen. )

Hoi Marjo,

Ik heb het boek ook gelezen maar het viel mij erg tegen. Had me er veel van voorgesteld maar ik ben halverwege gestopt. Het kon me echt niet boeien. Het begin was inderdaad leuk met dat autootje maar gaandeweg begon ik steeds minder van het verhaal te begrijpen.
Onderstaand een biblionrecensie die ook al spreekt dat het moeilijk te onderscheiden is wat in zijn hoofd afspeelt en wat werkelijkheid is.

Tomek Tryzna (1949), filmregisseur, scenarioschrijver, schilder en tekenaar, debuteerde met het succesvolle 'Meisje Niemand' (verfilmd door Andrzej Wajda). Daarvan werd gezegd dat het boek een metafoor was voor Polen. Als dat ook voor dit boek geldt, dan spreken we van een onrealistisch optimisme in een grote chaos. In het boek is vaak moeilijk te onderscheiden wat zich in de werkelijkheid en wat zich in het hoofd van Romek afspeelt. Zeker is dat het boek vol absurdistische scenes zit. Het boek is goed geschreven, maar de opbouw is wat rommelig en doet te veel aan filmshots denken. Voor een ruim publiek van liefhebbers van minder alledaagse literatuur.

In een andere recensie las ik dat het mogelijk een vorm van een autobiografie was van de schrijver! Kan me dat moeilijk voorstellen.

Bernadet

Dat heb ik ook gelezen. Hij zou zijn eigen jeugdervaringen gebruikt hebben, maar dan in overdreven vorm.
Marjo