Manon Uphoff - Vallen is als vliegen
Geplaatst: 05 mei 2020, 15:03
Samenvatting: Wanneer haar zestien jaar oudere zus, uitgehongerd en uitgedroogd, van de trap valt en sterft, doet dat als een vonk de woede van de schrijfster ontbranden. De dood van Henne Vuur, ooit haar "schaduwmoeder', dwingt haar een gruwelijk en angstwekkend verleden onder ogen te zien.
Als een aanklager en chroniqueur tekent ze dat verleden op in een boek vol verhalen: over vader Holbein, die ontwerper, tovenaar, wetenschapper, gesjeesd seminarist en god was van een persoonlijke, labyrintische wereld; over Libby en Toddiewoddie, haar andere zussen, met wie ze als heksen wraak kan nemen in hun eigen Walpurgisnacht en kan lachen tot de verlossing volgt; over hun leven vol verpletterende indrukken, lichamelijke onbegrensdheid, misbruik, geweld, schoonheid en pijn.
Vallen is als vliegen is een in de werkelijkheid gewortelde roman over het almaar groter wordende, pijnlijke verleden. Als geen ander weet Manon Uphoff de zoektocht naar liefde, naar een identiteit, hard en tegelijk poëtisch, met kracht en met humor neer te zetten.
Ik vond dit een onprettig boek. De sfeer is sarcastisch, agressief. Ik begrijp dat Uphoff dit boek vol woede en spot ten aanzien van haar vader, haar moeder en ook zichzelf heeft geschreven en dat het nodig was ook. Ze maakt heel goed het dubbele van haar situatie duidelijk. Maar de vaak cryptische zinnen en de vele verwijzingen naar boek- en filmpersonages en hun quotes doen soms geforceerd en elitair aan. Ik heb met haar (en alle anderen in eenzelfde situatie) te doen, maar fijn lezen is het niet. Ik zeg ook niet dat dat moet, ik zeg alleen hoe ik het ervaren heb.
Als een aanklager en chroniqueur tekent ze dat verleden op in een boek vol verhalen: over vader Holbein, die ontwerper, tovenaar, wetenschapper, gesjeesd seminarist en god was van een persoonlijke, labyrintische wereld; over Libby en Toddiewoddie, haar andere zussen, met wie ze als heksen wraak kan nemen in hun eigen Walpurgisnacht en kan lachen tot de verlossing volgt; over hun leven vol verpletterende indrukken, lichamelijke onbegrensdheid, misbruik, geweld, schoonheid en pijn.
Vallen is als vliegen is een in de werkelijkheid gewortelde roman over het almaar groter wordende, pijnlijke verleden. Als geen ander weet Manon Uphoff de zoektocht naar liefde, naar een identiteit, hard en tegelijk poëtisch, met kracht en met humor neer te zetten.
Ik vond dit een onprettig boek. De sfeer is sarcastisch, agressief. Ik begrijp dat Uphoff dit boek vol woede en spot ten aanzien van haar vader, haar moeder en ook zichzelf heeft geschreven en dat het nodig was ook. Ze maakt heel goed het dubbele van haar situatie duidelijk. Maar de vaak cryptische zinnen en de vele verwijzingen naar boek- en filmpersonages en hun quotes doen soms geforceerd en elitair aan. Ik heb met haar (en alle anderen in eenzelfde situatie) te doen, maar fijn lezen is het niet. Ik zeg ook niet dat dat moet, ik zeg alleen hoe ik het ervaren heb.
