Leestafel forum

Het is hetzelfde avontuur, dezelfde rampzalige bootreis, maar hoe anders is dit boek dan dat van Jan van Ommen!
Het begint er al mee dat van Haneghem veel meer vertelt over wat hij en zijn partner van tevoren meegemaakt hebben, een reisverhaal dus. En ook over de nasleep vertelt hij veel meer. Het is het verhaal van Wilbert en Marjan, waar anderen bij betrokken zijn, dus noemt hij die ook.
Hoewel het ook heel vlot geschreven is, is dit meer een feitelijke relaas van die vakantie in Indonesië die zo akelig eindigde.

Jan van Ommen beschrijft eigenlijk vooral de bootreis vanaf het moment dat het fout ging, met alleen info over wat er aan vooraf ging om het verhaal duidelijk te houden, in een heel eigen stijl, meer literair. Meer sfeer, vooral op het einde als het met hem en zijn vrouw helemaal niet goed meer gaat.
Bij Zeetijd blijf je achter met vragen: hoe is het verder gegaan? De antwoorden doen er niet toe bij het verhaal, maar ze worden nu in Schipbreuk in het paradijs wel beantwoord.
De verhalen vullen elkaar dus mooi aan. Ze zijn zo verschillend dat het ook helemaal geen probleem is om ze vlak na elkaar te lezen zoals ik heb gedaan.
Beiden zijn absoluut de moeite waard.

Bijzonder marjo! Ook dat ze alle twee een boek erover geschreven hebben. Ik ben nu Zeetijd aan het lezen, en ik zit midden in de ramp, dat ze nog aan het hozen zijn en twee zwemvesten over elkaar aantrekken omdat die al redelijk oud zijn.

Dettie

Een ervan is oud ja. Maar ik moet niets verklappen.