Stephan Enter - Pastorale
Geplaatst: 08 jan 2020, 16:35
Samenvatting: Zomer, jaren tachtig. Oscar en Louise, broer en zus, zijn opgegroeid op een vervallen landgoed nabij een dorp dat uit twee delen bestaat: een gereformeerd en een Moluks deel, waarvan de leden elkaar met achterdocht bezien. Oscar, in zijn voorlaatste schooljaar, kijkt uit naar het moment waarop hij net als zijn zus kan gaan studeren en de verstikkende saaiheid van de streek achter zich kan laten. Louise komt terug uit haar studiestad en vraagt zich af of afstand ten aanzien van haar geboorteplek en opvoeding haar de juiste inzichten heeft verschaft.
Pastorale gaat over een eerste, onmogelijke en onhandige verliefdheid. Over een poging het geluk van je vroegste kindertijd terug te vinden. Over de vraag waar je je woede laat als het land dat je als knil-militair hebt gediend je wegstopt in een voormalig concentratiekamp. En uiteindelijk handelt Pastorale over geworteld zijn, en wat te doen als die wortels rot blijken.
Prachtig boek, dat een zomerlang de levens volgt van Louise en Oscar. Louise heeft zich afgekeerd van haar verleden met het starre gereformeerde geloof. Ze heeft uitgesproken ideeën over religie en weet die heel goed onder onder woorden te brengen, maar dat heeft soms onbedoelde gevolgen.
Oscar's ogen worden geopend als hij noodgedwongen in aanraking komt met de Molukse gemeenschap. Ook zijn acties hebben soms een hem onwelgevallig resultaat.
Twee jonge mensen op weg naar volwassenheid.
Het boek zit goed in elkaar, is heel mooi geschreven en barst van de fraaie en originele metaforen.
"...mijnheer Westeneng (ouderling), die de canapé bezette - buik op schoot, konen met de kleur van stoofperen, comfortabel dobberend in zijn bad van lichaamsgeur."
Absolute aanrader!
Pastorale gaat over een eerste, onmogelijke en onhandige verliefdheid. Over een poging het geluk van je vroegste kindertijd terug te vinden. Over de vraag waar je je woede laat als het land dat je als knil-militair hebt gediend je wegstopt in een voormalig concentratiekamp. En uiteindelijk handelt Pastorale over geworteld zijn, en wat te doen als die wortels rot blijken.
Prachtig boek, dat een zomerlang de levens volgt van Louise en Oscar. Louise heeft zich afgekeerd van haar verleden met het starre gereformeerde geloof. Ze heeft uitgesproken ideeën over religie en weet die heel goed onder onder woorden te brengen, maar dat heeft soms onbedoelde gevolgen.
Oscar's ogen worden geopend als hij noodgedwongen in aanraking komt met de Molukse gemeenschap. Ook zijn acties hebben soms een hem onwelgevallig resultaat.
Twee jonge mensen op weg naar volwassenheid.
Het boek zit goed in elkaar, is heel mooi geschreven en barst van de fraaie en originele metaforen.
"...mijnheer Westeneng (ouderling), die de canapé bezette - buik op schoot, konen met de kleur van stoofperen, comfortabel dobberend in zijn bad van lichaamsgeur."
Absolute aanrader!