Leestafel forum

Samenvatting: Hooiberg. Is dat inderdaad een verzameling van "louter onvergetelijke bijzaken'? Is het een legpuzzel? Een gemaskerd zelfportret? Of toch een roman? Eén ding is zeker: de teksten op deze hooiberg vormen een kruidig mengsel. Er is humor in dit boek, er is poëzie en wijsheid en oorlog en trouwens ook een jonge hond in dit boek, er is een hooiberg die staat uit te blazen op een bergpad; er is een kikker met een bomgordel, en er zijn verscheidene Murakami's in dit boek. Ja, in dit boek is meer dan een eenvoudige flaptekst kan bevatten.

"Bij zo'n boek,' aldus de schrijver zelf, "stel ik me voor dat iemand het leest en zo vrij is om te zeggen: Koos, wat heb je een ráár boek geschreven – en dan ben ik intens tevreden.'

Een verzameling verhalen, fragmenten, gedachtespinsels, anekdotes, citaten, gedichten, beschouwingen, noem maar op. Van een paar regels tot een paar bladzijden. Sommige in mooie bewoordingen, sommige met humor, ontroerend of herkenbaar. En ja, ook een paar totaal onbegrijpelijke. Al met al een mooi boek om af en toe een stuk in te lezen.
Dit vond ik een hele ontroerende:
De volgende dag.
Zijn zus, zijn broer en Hooiberg zelf. Ze zitten om de tafel met iemand van de uitvaartonderneming, een catalogus met beschikbare doodskisten. Er wordt een beslissing gevraagd. Dan komt hun vader overeind. Hij kijkt even met hen mee en dan draait hij zich om naar de bank waar hun moeder altijd zat om te vragen wat zij ervan vindt.