Flaptekst:
Eindexamenreis naar Spanje. Het lijkt een droom die uitkomt voor een groep van zeven jongeren. Samen besluiten ze om een nachtje te gaan kamperen in een onherbergzaam natuurgebied. Al snel verandert de droom in een nachtmerrie. Om te overleven, zijn ze op elkaar aangewezen. Naarmate de dagen verstrijken, maken frustratie en angst zich meester van de groep...
Na 'twee seconden' van Elle van de Bogaart wilde Anton graag weten wat we van Mel Wallis de Vries met ' Wild' en Wendy Brokers met 'De laatste halte' zouden vinden.
Wendy Brokers slaagde voor de test, werd een goede tweede, maar Mel Wallis-de Vries komt met afstand op de derde plaats.
Niet dat het niet spannend is, niet dat je niet net als bij haar eerdere jeugdthrillers tot het einde toe wilt doorlezen, maar er is te veel 'vaag'.
Het begint er al mee dat zes kinderen van zestien. twee van hen een jaar ouder, zonder begeleiding naar Spanje gaan. Ze kennen elkaar niet eens, laat staan dat hun ouders weten met wie ze op pad gaan. Oké, het lijken allemaal prima kinderen, en dat het zo ontzettend fout loopt heeft ook meer te maken met gierende hormonen en vriendschappen die op scherp staan, niet met een eventuele foute achtergrond, maar toch.
Het boek zit goed in elkaar, het verhaal wordt onderbroken door stukjes tekst van degene die de gang van zaken lijkt te kennen - en waarom doet ze dan niets? - en Mel Wallis-de Vries weet echt wel hoe ze een spannend boek moet schrijven. Maar...nou ja, overtuigend is het niet. Te veel vaagheid en losse draadjes.