Leestafel forum

Samenvatting: In "Verwarring' van Elizabeth Jane Howard staan de lange, donkere jaren van de oorlog centraal, met voedselschaarste, de constante dreiging vanuit de lucht, berichten van gesneuvelde vrienden en geliefden. De chaos op het wereldtoneel wordt weerspiegeld in de turbulente privélevens van de Cazalets, die de oorlog grotendeels doorbrengen op het familielandgoed Home Place. Tot ieders verbazing stort de eigenzinnige Louise zich in een ongelukkig huwelijk met de veel oudere, ambitieuze Michael – die meer geïnteresseerd is in zijn officierscarrière, en in zijn moeder, dan in zijn jonge bruid. Polly moet wennen aan het leven na de dood van haar geliefde moeder. Zoë begint een affaire met een getroebleerde Amerikaan. Terwijl Clary probeert de hoop levend te houden dat haar vermiste vader Rupert ooit ongedeerd uit Frankrijk terug zal keren.

Vervolg op "Lichte jaren" en "Aftellen". Dit boek gaat op dezelfde manier door als "Aftellen". Hoofdstukken hoofdzakelijk gewijd aan een van de drie meisjes of aan "de familie". In deze laatste hoofdstukken verspringt de auteur van het ene familielid naar het andere. Het verwarrende - conform de titel, maar niet zo bedoeld neem ik aan - is dat het steeds even duurt voor je weet over wie het stuk tekst gaat. Dan valt er opeens een naam en dan weet je b.v. : Oh, dit zijn Lydia en Neville. Er was echter één stukje, waarvan de personen mij nog steeds niet duidelijk zijn. Het leest weer erg vlot, hoewel de honger naar het volgende deel minder groot is dan aan het eind van de vorige boeken.

Hè je maakt me steeds zo nieuwsgierig maar Lichte jaren staat me nog steeds braaf toe te lachen vanaf de boekenplank. Laat staan dat ik de rest al gelezen heb.
Als zelfs jij, de zeer secure lezer, niet weet over wie het gaat dan moet het inderdaad zo zijn. Denk je dat het de schrijfstijl is, of is de vertaling niet helemaal zoals die moet zijn? Als dat al te constateren is natuurlijk.

Dettie

Nou de vertaling is een beetje slordig hier en daar, maar die heeft in dit geval niets te maken met de manier waarop Howard het boek heeft geschreven. De hoofdstukken met de titel "De familie", gaan over de hele (grote) familie. Ze bestaan uit korte stukjes, gescheiden door een witregel. Elk stuk begint met het beschrijven van een situatie of met een gesprek tussen twee familieleden. Er staat dan niet bij wie iets zegt. Doorgaans weet je na een regel of 15 heus wel over wie het gaat, omdat er naam valt of omdat je al eerder iets gelezen hebt over die bepaalde situatie. In één enkel geval was het een gesprek tussen een jonge vrouw en ik meen, een man. De vrouw had het over Polly die gehuild had bij het huwelijk van Nora. In datzelfde stukje werd Judy genoemd als zijnde een nichtje. Het moet dus iemand van de Cazalet-clan geweest zijn, want Nora en Judy zijn nichtjes van hen. Ik meen dat het niet Clary of Louise kon zijn, Polly werd besproken, dus die ook niet. Lydia is te jong om het met een man te bespreken. Zodoende weet ik het niet, want meer vrouwelijke Cazaletkinderen zijn er niet.... Ik weet niet of ik me details nog goed herinner, omdat het lastig is je iets te herinneren, dat je niet goed begrepen hebt.
Afgezien van dat ene stukje was het boek verder volkomen begrijpelijk, hoor.
Ik zal je nog wat nieuwsgieriger maken. Het gedetailleerde beschrijven, het keurig oplossen van elk probleem dat zich voordoet: het deed me denken aan Het bureau.

ooooo dat is vals... haha. Het bureau! Mijn favoriet aller tijden...

Ik ga maar niet meer slapen en alleen nog maar lezen

Dettie