Leestafel forum

Achterflap: Hoe ga je dicht bij de poolcirkel om met de lange winters, hoe vind je een beetje levensvreugde en liefde? Vragen die de bewoners van een dorp van slechts vierhonderd zielen in het uiterste westen van IJsland bezighouden. Ze hebben ieder hun eigen genoegens, verlangens en dromen. De directeur van de breifabriek geeft alles op, droomt in het Latijn en wijdt zich voortaan aan de studie van de sterren. Kjartan en Kristin beginnen een affaire, ook al zijn ze beiden getrouwd. Ook zorgt de komst van een restaurant voor de nodige beroering in het dorp.

Stefánsson beschrijft met mededogen de geschiedenissen van de dorpsbewoners en hun lot; hij verweeft ze in een prachtige roman over wat het betekent om mens te zijn.

Erg mooi boek in Stefánssons vertrouwde stijl: lange, poëtische zinnen met subtiele humor. De liefde voor het IJslandse landschap en het begrip voor de soms onnavolgbare karakters van de hoofdpersonen zijn weer volop aanwezig. De alwetende verteller is dit keer het hele dorp en dat spreekt dan ook in de eerste naamval meervoud, wat de verbondenheid van Stefánsson met zijn personages versterkt. Hij is een van hen.
Wat mij wel verbaasde was de vertaling. De anders zo soepele vertaling klonk een paar keer stroef door een onhandige woordvolgorde of een vreemd voorzetsel als "op iets houvast hebben". De zinnen raakten uit hun ritme. Dit was vooral merkbaar in de eerste 50 pagina's.
Evengoed is dit boek zeer de moeite waard en ik denk Stefánssons meest toegankelijke. Daarnaast heeft het een prachtige cover!

Ook dit boek zag ik voorbijkom de afgelopen weken. Ik las nog nooit iets van deze schrijver, maar jij dus wel Berdine?

Jammer dat de vertaling niet goed liep, zeker als een boek "ritmisch" geschreven is, kan dat erg storen.

Zoals gezegd was dat enkel in het begin, en maar met enkele zinnen. Ik kan niet verklaren waarom. Als je iets van hem zou willen lezen is dit een begin.