Leestafel forum

Samenvatting: Op zee, in een plotselinge storm, wordt een man door de bliksem getroffen. Wanneer hij bijkomt, gewond en ronddrijvend in zijn kajak, is zijn herinnering aan wie hij is en hoe hij daar beland is zo goed als verdwenen. Hij moet zich schrap zetten tegen de pijn en op zijn instincten vertrouwen om terug naar de kust te komen, en naar de vrouw van wie hij alleen vaag vermoedt dat ze op hem wacht.
Inham is een pijnlijk emotioneel portret van een man die verwikkeld is in een ongelijke strijd met de natuurkrachten; een krachtige nieuw boek van een van de karakteristiekste stemmen in de hedendaagse literatuur.

Mooi geschreven novelle over de strijd van een mens tegen de natuur. De man raakt bewusteloos en als hij bijkomt drijft hij hulpeloos op zee. Peddel verloren, telefoon kapot, geen land in zicht en hoe lang dobbert hij daar eigenlijk al? Korte krachtige fragmenten waarin zijn strijd om te overleven en zijn geheugen te hervinden met weinig woorden wordt weergegeven. Veel witregels, waarin volgens de jubelende recensenten zoveel meer wordt gezegd dan in de woorden eromheen. Omdat mij die hele verhalen tussen de regels een beetje ontgingen heb ik het boek twee maal gelezen en bij de tweede lezing eigenlijk niet veel meer aangetroffen dan de bevestiging van mijn vermoeden, dat de zeebaars die de man in het begin gevangen had, opeens veranderd was in een makreel. (Kan ook een foutje van de vertaler zijn.) Je vermoedt wel het een en ander in die blanco stukken, maar dat is grof gissen. Voor mij betekent "tussen de regels" intuïtief wéten.
Ik vond het desondanks een mooi boek, waarin met heel weinig woorden een compleet drama wordt verteld. Aan het eind mag je zelf bedenken of de man het gaat overleven of niet. Geen hints, helaas.

Dus je snapt wel waarom het geen boek voor mij was.
Maar dat van die makreel was mij ook opgevallen en wat blijkt: de makreel is een baarsachtige.
Als je doorleest weet je alles!

Baarsachtige beenvissen vormen evolutionair gezien een zeer succesvolle groep. Bijna de helft van de meer dan 20.000 soorten Echte beenvissen (Teleostei) behoort tot deze groep. Ze worden gekenmerkt door het bezit van stekels in alle vinnen en vaak ook op de kop. Dit maakt hen een moeilijke prooi. Ook de wendbaarheid van deze vissen heeft vermoedelijk bijgedragen aan hun succes.
Baarsachtige beenvissen komen voor in zee en zoet water.
Tot deze groep behoren uiteenlopend gevormde vissen zoals Stekelbaarsjes en Zeepaardjes (Gasterosteiformes), Schorpioenvissen (Scorpaeniformes) en Baarsachtigen (Perciformes). Deze laatste orde, met meer dan 8000 soorten de grootste orde onder de Gewervelde dieren, omvat naast Baarzen (Percidae) onder meer Makreelachtigen (Scombridae), Barracuda's (Trichiuridae),

Wel ik heb dat natuurlijk ook zitten googlen. Maar er is toch echt een groot verschil. Hetzelfde verschil als tussen een vink en een koolmees. Allebei zangvogels. Of tussen een ezel en een zebra, allebei paardachtigen.

Ja ik begreep dat het niets voor jou was. Te vaag, te weinig en dat weinige misschien ook te poëtisch?

Precies.
Ja gek eigenlijk, ik zou het verschil tussen zebra en paard storend vinden, maar ik weet te weinig af van vissen, en vond dat de schrijver (of vertaler) er wel mee weg kwam. Aan de andere kant ken ik ook veel mensen die het verschil tussen een koolmees en een vink niet kennen.

De vergelijking zebra/ezel is misschien nog wel het treffends. Het was namelijk een gestreepte zeebaars...

Grapjas!