Leestafel forum

Samenvatting: Wonen in een huis dat uit blik is opgetrokken, op een enorme vlakte, met alleen de wind als gezelschap; het brengt de hoofdpersoon van deze roman in een bijna gelukzalige toestand. Totdat Mary Petrie zijn blikken tempel huiselijk begint te maken en de charismatische Michael Hawkins zijn buren overhaalt te verhuizen naar een met de hand gegraven ravijn aan de rand van de vlakte, en er keuzes moeten worden gemaakt. Blijft hij in zijn huis van blik of sluit hij zich aan bij de exodus?

Een niet helemaal geslaagde absurde roman. Naar het einde toe ebt de spanning een beetje weg. De omslag is ook een beetje abrupt. Van het ene moment op het andere wordt Michael Hawkins van een aanbeden afgod een te verdelgen duivel. De personages en gebeurtenissen op het laatst lijken er met de haren bijgesleept en zodoende blijf je met een ontevreden gevoel achter, terwijl het begin zo veelbelovend was.

Het klinkt wel een beetje vreemd inderdaad. Het heeft me wel aan het zoeken gezet en ik vond zowaar een huis dat - gedeeltelijk - van blik is gemaakt:

http://www.zimmo.be/blog/2014/12/02/een-ingeblikt-huis/

Ziet er wel vrolijk uit!

Het is een absurd boek Annemarie, en dan kan iemand gewoon in een huis van blik wonen ver van de bewoonde wereld in een soort woestijn en toch over voldoende voedsel beschikken zonder de deur uit te gaan. Mills heeft wel meer absurde boeken geschreven. Ik hou daar wel van. Alleen voldoet dit boek niet aan de verwachtingen.
Mooi huis heb je gevonden!

Dat absurde vind ik ook wel leuk. Maar dan wel een soort geloofwaardig absurd. Dat het je verbeeldingskracht aanspreekt en je het voor je kunt zien. Jammer dat dit boek dan net een beetje tegenvalt. Het kan natuurlijk altijd dat een auteur een keer een wat minder goed boek schrijft. Hopelijk voldoen zijn volgende boek weer aan jouw verwachtingen!

Ik moet ineens aan de kunstschilder Jeroen Bosch denken, zag gisteren een documentaire over zijn werk. Ook bizar en absurd soms maar ook fascinerend.
Het was niet te verklaren Berdine waarom die Michael Hawkins zo veranderde?

Dettie

O, die Michael veranderde niet. Hij had de toekomstplannen voor zich gehouden en toen hij ze uiteindelijk vertelde was dat voor zijn volgelingen een geweldige teleurstelling. Ze wilden hem metéén dood. Geen 'tijdje mopperen', geen 'koppen bij elkaar' of 'wat doen we ermee?' Nee, binnen een halve dag was hun liefde omgeslagen in pure haat. Ze voelden zich belazerd.
Misschien gaat het in de praktijk ook wel zo en is het heel realistisch. Het verhaal begon heel absurd en je verwacht dat het dan tot het einde zo blijft.