Leestafel forum

Hier staan een heleboel boeken Elvira

http://www.nl.bol.com/is-bin/INTERSHOP. ... 4294959641

bernadet

En hier is het verslag van Elvira

http://www.leestafel.info/jeroen-brouwers

-

Dettie de link hierboven naar het verslag van Elvira klopt niet meer.

Ik heb dit boek nu ook gelezen en het is zeer indrukwekkend. Het gaat diep, heel diep. De schrijver maakt invoelbaar wat het is om als kind dermate psychisch beschadigd te raken, dat je nooit meer een normaal leven kunt leiden. In het kamp heeft hij een totaal verwrongen beeld van de wereld en de mens gekregen. Als volwassene wordt het leven alleen min of meer dragelijk met een verdovend middel of drank. Daarbij de wroeging waar hij mee opgezadeld wordt omdat hij zich als naïef kind van 5 jaar niet volgens de normen heeft gedragen, niet heeft gevoeld en beseft - want zo was zijn wereld op dat moment en dat aanvaardde hij als normaal.
Het onbeschrijflijke beschreven.....

Ik heb de link veranderd berdine.

Ik heb nog van niemand gehoord dat ze dit boek niet indrukwekkend vonden.

Dettie

Jeroen Brouwers krijgt plots een telefoontje van het verzorgingstehuis waar zijn moeder al jaren woont. Wegens verschillende redenen heeft hij al jaren geen contact met haar. Jeroen, die geen hypocriet wilt zijn, besluit om niet naar de crematie te gaan. Maar hij wil haar wel één laatste ding zeggen of liever voorlezen. Een stuk uit “Daantje gaat op reis”. Dit boek heeft een zeer belangrijke waarde voor hem. Bezonken Rood heeft mij zeker aangegrepen. Normaal zijn oorlogsromans niet echt mijn favoriete boeken, maar in Bezonken Rood hebben de fragmenten van de oorlog mij zeker geraakt. Het is een enorm mooi verhaal dat je zeker doet nadenken. De akelige scènes in het kamp zijn mij het allermeeste bijgebleven. 
Toch vond ik dit boek niet erg makkelijk. Ik ben de schrijfstijl van Jeroen Brouwers niet gewend. Vaak had ik het gevoel dat ik niet kon volgen doorheen het verhaal, dat was wel een minpuntje voor mij. Bezonken Rood is een enorm mooi boek, maar ik zou het niet echt aanraden wegens het opvallend gebruik van gezegden, spreuken en metaforen, wat het ingewikkeld maakt.

O jé, dat kan ik mij niet meer herinneren, Marissa. Ik herinner me eigenlijk alleen een paar scènes uit het kamp. En nadat ik mijn eigen post hierboven weer heb gelezen, dat schuldgevoel omdat hij als kind gewoon aanvaardde wat er gebeurde, alles gewoon normaal vond. Maar gezegdes en metaforen zijn me niet bijgebleven.

De schrijver wilt mensen laten voelen hoe het is om als kind psychisch beschadigd te raken, dat je sommige zaken nooit meer vergeet . Jeroen zit zal jammer genoeg zowel zijn oma als zijn moeder verliezen . Het boek zelf kan eentonig aanvoelen maar het is dan ook een dun boekje en kan zo terug in een andere richting gaan.Het is ook een makkelijk boek om te lezen het is niet ingewikkeld