Doeschka Meijsing - Over de Liefde (samenleesboek feb/mrt 09')

[WilV]

Ben nu ook in het boek begonnen.... hmmm....

hmmmmm positief, of hmmmmmm negatief?

Ik heb het ook uit. Ik had het al gelezen, maar er was toch weer veel weggezakt.

In tegenstelling tot de meeste hier heb ik me niet gestoord aan het zelfmedelijden, behalve in het laatste gedeelte.
Ik vond het knorrige ironische wel leuk, en verder leek het me echt zo'n boek wat heerlijk is om te lezen na een gebroken hart. Wellicht uitvergroot, maar toch ook wel herkenbaar, en universeel...de Liefde en alles wat daarin mis kan gaan.

Wat me , vooral bij het herlezen ,wel stoorde was het middengedeelte; de reis met de broers naar het oude vakantiehuis.
Ik vond het een vrij langdradige zijweg waarvan ik vooral de bedoeling niet zo goed begreep, het leek zo weinig te maken te hebben met de rest van het verhaal.
Het gedeelte van de broers naast het bed vond ik daarentege juist érg mooi.

Al met al toch een goed boek, vooral door mooie zinnen en alinea's, en wat mij betreft dus ook door het thema.

Wil

[berdine]

Voorlopig negatief. Ik ben op pagina 40 en ik vind het nu al langdradig. Ik vind de zinnen ook niet mooi, ze lopen vaak niet lekker, zijn wat moeizaam. Kortom: het boeit me helemaal niet. Maar ik hou nog even vol.

[WilV]

O jé...dat gaat er niet beter op worden vrees ik.

Vind je ook niet sommige passages mooi?

Groetjes
Wil

[berdine]

Nee, helaas nog niet. Misschien komt dat nog.

[Marjo]

Ik kan je zeggen van niet..

[WilV]

Nee ik ben ook bang van niet, dit boek ligt je, of het ligt je niet.

Lekker bemoedigend zijn wij he


Groetjes
Willeke

[Dettie]

Nou ik heb het met veel plezier gelezen...
helpt dat?

Dettie

[berdine]

Nou heb ik toch de eerste, tweede, derde, vierde, vijfde, zesde, zevende, achtste, negende, tiende en elfde druk en wat staat er op pagina 62, 8ste regel? JANOS!

[Dettie]

Gelijk gekeken...

Bij mij ook dus

Dettie

[Inge]

Die Jason heeft een gespleten persoonlijkheidsprobleem.... 1 persoon met 3 namen hahahahahaha
Zo zie je maar dat redigerators (is dat juist???) niet altijd even goed opletten:D

[WilV]

Ik kan het niet meer terug vinden maar ik had het idee dat ik in het begin van het boek ook al een verwisseling gelezen had, alleen dacht ik toen dat dit de verwisseling was waar jullie het over hadden.

Zou Jason eerst Janos geheten hebben soms?

Wil

[berdine]

Dat zat ik ook al te denken, Willeke. Maar zo'n tekst staat toch in zijn geheel opgeslagen en dan kun je toch in één handeling alle Janossen in Jasons veranderen? Maar ik heb er niet echt verstand van.

En ik denk dat dit de eerste verwisseling is, op pagina 62. Het zou me vast opgevallen zijn, na de meldingen hiervoor.

[Inge]

Dan nog? Wat is het belang van een naam??? Of hij nu oorspronkelijk Janos, Janus of Jason heette... waarom de verandering? Zolang het consequent dezelfde naam is... Nu creëren ze verwarring juist door die naam die soms verandert

[berdine]

Nou, Inge, Janos heeft toch een andere gevoelswaarde dan Jason. Misschien heeft de oorspronkelijke Janos zich tijdens het schrijven ontwikkeld tot een Jason. Janos is een gewone, beetje dikke, Griek. Werkt waarschijnlijk in een Grieks restaurant. Jason is meer een man van de wereld, een luxer type. Tja, en dan moet je de naam wel aanpassen natuurlijk.

Overigens begint het verhaal me eindelijk een beetje te boeien!

[Inge]

Nou dat hangt er van af he... als je bv een janos gekend hebt...

Je hebt dat met bepaalde namen... Nick en Dean vind ik bv stoere namen bij Didier en Xavier heb ik een beeld van een beetje nichterige mannen en waarom??? Omdat dat 4 personennamen zijn van jongens waarmee ik op school gezeten heb en die door hun karakter en uiterlijk? mijn voorkeur voor namen gekleurd hebben.
En ik wil hier nu niemand mee gaan kwetsen he ik zeg wel dat mijn beeld bij bepaalde namen daardoor gekleurd is.

[berdine]

Dat kan inderdaad Inge, maar het hòeft niet. Ik ken geen enkele Janos, noch een Jason en voor zover ik weet, ook niet van een boek of een film, en toch heb ik daar die beelden bij. Het is ook de klank, en de tijd waarin zo'n naam voorkomt telt evengoed mee (een naam die 40 jaar geleden bijzonder was kan in deze tijd heel gewoon zijn). Die maakt een naam vlot of ouderwets. Ook milieu heeft invloed op de naamkeuze. Dus ik denk dat een naam wel degelijk een objectieve gevoelswaarde heeft. Daarmee wil ik subjectieve gekleurdheid niet uitvlakken, hoor. Ik heb ook namen die mij een negatief gevoel geven, omdat ik toevallig een paar mensen met zo'n naam ken, die ik niet zo mag. Ontmoet ik een nieuw persoon met dezelfde naam, dan kost het me meer moeite om die aardig te vinden.

[Inge]

'k begrijp het helemaal berdine...

Heb jij "De een van de andere" gelezen? Ik krijg het beeld van Bernie of Bernhard daar maar niet goed... Ik zie eerder een accountje dan een stoere detective dus zul je wel gelijk hebben wat betreft dat een naam ook een objectieve gevoelswaarde kan hebben want ik ken maar 1 Bernard en dat is een beer van een vent... dus begrijp ik niet waarom ik bij dit boek het beeld niet goed krijg...

[berdine]

Nee heb ik niet gelezen, maar Bernie vind ik ook geen naam voor een stoere detective. Veel te "klein" naampje. En Bernhard is wat plechtig, maar dat komt misschien door onze prins Bernhard .

Je moet goed nadenken als schrijver voor je je hoofdpersoon een naam geeft. Voor je het weet is ie niet geloofwaardig. Dat geldt overigens niet voor iedereen. Deze discussie is m.i. al eens eerder gevoerd. Sommige mensen zijn er ongevoelig voor. Dat is een stuk gemakkelijker!

[bos.h.m.]

wat een leuke discussie. Ik stel voor dat we bij elk volgend boek eerst de diepte ingaan wat de namen betreft. Hermien

[berdine]

Ha ja! Kunnen we het bij voorbaat al goed- of afkeuren!

[irene]

pakt het boek nu uit de kast en gaat het de komende dag(en) lezen.

groetjes, irene

[berdine]

Ik heb het uit en het werd toch wel beter en ook mooier.

Van dat zelfmedelijden heb ik niets gemerkt. Wel veel onderdrukte woede. Naar mijn idee was ze meer kwaad op zichzelf, dan dat ze medelijden had.
Die scène van de broers aan haar ziekenhuisbed vond ik ook heel mooi. De reis had m.i. een kalmerend effect op haar. In dat deel was de woede ook verdwenen. En die laatste scène in de gracht vond ik echt geweldig. Lapt alles aan haar laars en zwemt gewoon weg, heerlijk.

Wat ik niet begreep was haar gebrek aan nieuwsgierigheid. Die band die ze maar niet af wilde kijken, de post die ze eindeloos liet liggen. Maar dan, ik ben een heel ander mens en heb bovendien niet iets dergelijks meegemaakt.

Wat me verder opviel was dat ze de namen van zichzelf en van haar broers maar mondjesmaat prijs gaf. Alsof dat een drempel was. Halverwege noemt ze haar eigen naam, die ze daarna volop gebruikt en pas tegen het eind noemt ze ook haar achternaam. Het is niet zo belangrijk, maar het was iets dat me opviel.

[Marjo]

Ze heeft met dit boek een prijs gewonnen, de F Bordewijkprijs.
Ik weet niet wie eventuele andere kanshebbers waren..

[irene]

Ook ik heb het boek inmiddels met enorm veel plezier gelezen. Onlangs was ik helemaal "in de ban" van Moord & Doodslag geschreven door Doeschka en broer Geerten (de jongste dus...) Ook hierin veel autobiografische elementen. Steeds geniet ik weer van Doeschka's cynische, humoristische schrijfstijl: boeiend, prettig, prikkelend.
Mooi, goed opgebouwd verhaal. Eerst haar zelfbeklag over de verloren gegane relaties, daarna de "bezigheidstherapie" in dat Italiaanse huisje met haar drie broers en een ongelooflijk prachtige, verrassende ontknoping van haar depressieve gemoedstoestand.
Op naar het volgende boek van haar: 100% Chemie ligt al klaar!

groetjes, irene

[Marjo]

Ik weet dat ik dàt boek wel mooi vond. En de tweede man ook. Maar die liefde, dat was dus niks voor mij.