Ron Rash - De fluitspeler

[Annemarie]

De fluitspeler is een intens verdrietig maar ook heel romantisch verhaal dat me erg ontroerd heeft. Het is een zeldzaam mooi boek. Prachtig.

Lees meer: http://www.leestafel.info/ron-rash

[WilV]

Zó...jij weet een mens zin in een boek te geven zeg! Wat een mooie recensie.

Het boek komt op mijn lijst!

[Annemarie]

Ik wil dit boek bewaren om nog eens te lezen maar je mag het wel lenen hoor. Misschien dat nog iemand het wil lezen?

[WilV]

Lief,maar er ligt hier nog een hele stapel. Misschien op een later moment, of als het nog eens op mijn pad komt.

[Annemarie]

Goed hoor. En als je het toch wil lenen dan geef maar een gil.

[Marjo]

Speelt de eerste wereldoorlog een grote rol? Of is dat alleen maar om een aanduiding van een achtergrond te geven?

[Annemarie]

Het verhaal speelt zich af in Amerika maar de Eerste Wereldoorlog speelt een redelijk grote rol. Soldaten moeten gaan vechten, keren gewond terug of komen om. Daarnaast zijn er ook lokale soldaten die in de gaten houden of niemand met de Duitsers heult. Niemand kan om de oorlog heen. Een van de perspectieven is die van een soldaat (eigenlijk iets hoger in rang dan dat maar ik weet het niet meer precies), een streber.

[Marjo]

Dan is het een boek voor mijn verzameling...

[Annemarie]

Je mag het lenen hoor Marjo.

[Marjo]

Dat is lief van je, maar een boek over de eerste wereldoorlog is voor de heb...

[Annemarie]

Ha ja, dat begrijp ik wel.

[Marjo]

Mooi boek, al is het een echt Amerikaans verhaal. Drama volop..
Als het verfilmd wordt, ga ik zeker kijken!
(die link lukt even niet..)

Lees meer: http://www.leestafel.info/ron-rash

[Annemarie]

Ja, echt Amerikaans is het wel inderdaad. Maar mooi is het zeker.

[berdine]

Ik sluit me hier bij aan. Een prachtig en aangrijpend boek. Op een gegeven moment wel te spannend voor mij, dus gauw achterin gespiekt. Gerustgesteld weer verder gelezen, maar het liep toch allemaal anders dan ik gehoopt had. Geen happy end, maar wel een logisch en aanvaardbaar einde. Eigenlijk net als bij het andere boek van hem dat ik heb gelezen, Serena. Ook daar hoop je op een goed einde voor alle hoofdpersonen, maar de realiteit is anders.

[Annemarie]

Ja, echt een prachtig boek. Ik weet niet meer precies hoe het verhaal afloopt maar ik weet nog goed dat ik erg onder de indruk was. Soms past een happy end ook helemaal niet.

[berdine]

Nou, het had gekund, Het boek had dan minder drama gehad, het verhaal was dunner geweest en had minder impact gehad. Het is juist dit einde dat erin hakt: zo kunnen mensen zich gedragen, dit soort kortzichtige mensen bestaan. Dat zou je met een happy end niet teweeg gebracht hebben. Het is op deze manier precies goed en waarschijnlijk ook het verschil tussen literatuur en lectuur, wat de plot betreft. De schrijfstijl is zonder meer literair.

[Annemarie]

Ja, dat maakt een verhaal als dit zo intrigerend. Bij bepaalde boeken weet je al vanaf het begin zeker dat het goed af gaat lopen. Dat leest heel ontspannend maar het verhaal zal minder goed blijven hangen en minder indruk maken. Bij een boek van Ron Rash weet je niet wat er gaat gebeuren, wat veel realistischer is. Ook in het echte leven is het immers niet altijd eind goed al goed.