De kleine keizer is terug
Napoleon leeft en is vastbesloten de wereld van alle terrorisme te bevrijden
Romain Puértolas
‘Onmogelijk bestaat niet in Frankrijk’
En dat zullen we weten! Het verhaal begint met de vondst van twee grote kisten in het net van een Noorse visser. Als hij de kisten openmaakt vindt hij tot zijn verbijstering in de ene kist een ingevroren Napoleon, en zijn paard in de andere kist!
De twee worden ontdooid, en functioneren weer.
Corsica wacht op hem, vertelt de visser, die alles blijkt te weten over zijn vangst. Hij vergezelt hem op de reis in het vliegtuig, waar Napoleon zijn eerste cola drinkt. Een verbijsterende ervaring, hij zal verder niets anders meer drinken. In Parijs verwacht professor Bartoli hen. In die amper drie uur tijd leert de kleine keizer ontzettend veel. Over vliegen, over de enorme encyclopedie die Wikipedia heet, en wat er zoals gebeurd is in de wereld.
Op het moment dat hij in Parijs arriveert zijn net de aanslagen op Charlie Hebdo geweest. Als Napoleon daarover hoort, weet hij wat hem te doen staat: hij zal Frankrijk – wat? De hele wereld! – bevrijden van IS. Maar eerst wil hij zijn steek terug. Nu ligt die in een museum in Parijs, dus het blijkt een koud kunstje. Hij neemt maar meteen zijn jas mee.
Dan moet er een leger komen. Maar hij heeft bepaalde plannen, en daar hoort bloed vergieten niet bij.
Op geheel onorthodoxe wijze verzamelt hij zijn leger, en is bijna klaar voor Operatie Drop.
‘De keizer wierp een vaderlijke, trotse en beschermende blik op zijn troepen. Het Nieuwe Grote Leger bestond uit voortaan uit vijf cancandanseressen (Charlotte, Peggy, Mireille, Adeline en Hortense), een bochtenwringer (Valentijn), een patriottistische moslim (Rachid) en een zwarte minister (Mamadou). De blauw-wit-rode jurken, de spinaziekleurige djellaba en het groen met gele uniform leken een regenboog te vormen die de grijze straten van de hoofdstad waar ze langs kwamen even verlichtte.’
Sommige soldaten kwamen toevallig op zijn pad, anderen heeft hij gezocht: zijn nakomelingen! Dat bleek niet zo eenvoudig, want officiële nazaten heeft hij niet, alleen de maîtressen baarden kinderen, en er leven nog maar drie personen met de naam Buonaparte. Hij zoekt ze op, en op eentje na voegt hij ze toe aan zijn leger. Mamadou is een van de drie.
Als tenslotte ook nog professor Bartoli, die tot zijn verrassing zijn beschermeling weer terug vindt, aan het gezelschap toegevoegd is, vliegen ze naar Irak, waar de leider van de IS zich bevindt.
Napoleon heeft een plan…
Tussen de avonturen van Napoleon door lezen we over deze Mohammed Mohammed (‘Mohammed in het kwadraat’) en over de aanslagen die hij her en der laat plegen. Het is onmogelijk dit verhaal samen te vatten, er zit zoveel in! Hilarische, vaak absurde humor, met een satirische inslag.
Napoleon heeft altijd een hekel gehad aan de Engelsen, en baalt ervan dat de huidige maatschappij zoveel Engelse woorden gebruikt:
‘Mamadou is zwart!’ zei Napoleon trots toen hij hem aan de rest van het gezelschap voorstelde.
De aanwezigen staarden hem aan.
‘Ik denk dat hij dat al weet,’zei Valentijn. ‘Het is Stevie Wonder niet.
‘ Je zegt niet zwàrt,’ verduidelijkte Adeline.
‘Neger dan? ’rectificeerde de kleine Corsicaan.
‘Verschrikkelijk!’ riep de danseres gepikeerd. ‘Je zegt niet zwart, laat staan neger, je zegt black.’
‘Blek? Wat betekent dat?’
‘Zwart.’
’Jij zegt net dat je geen zwart moet zeggen.’
‘Ja, daarom moet je black zeggen.’
’Maar als dat zwart betekent?’
‘Ja, maar het is Engels, dus komt het beter over! Het is politiek correcter.’
Het is een van de vele keren dat Napoleon er zich over opwindt dat de Franse taal blijkbaar niet goed genoeg meer is.
Er zitten heel veel bizarre vondsten in het verhaal van Puértolas – je moet er van houden:
Als ze het Syrische luchtruim binnen vliegen en toestemming vragen, krijgen ze in het Arabisch een antwoord. Dan staat er een zinnetje in Arabische tekens. Met een asterisk. Lees je dan onder aan de pagina dit:
'Omdat ik niet weet hoe je ‘Dit is het luchtverkeerscentrum van Damascus, wilt u zich bekendmaken?’ in het Arabisch vertaalt, heb ik de eerste zin genomen die ik in een oude taalgids heb gevonden: ‘Neemt u me alstublieft niet kwalijk, mevrouw, waar zijn de toiletten?’
Ik mag dat wel, deze humor. Het hele avontuur is bizar natuurlijk, op zich al genoeg humor. Maar Puértolas heeft wel degelijk een bedoeling met al deze flauwekul. Er zit maatschappijkritiek in (bijvoorbeeld het gebruik van de Engelse taal):
‘Van zijn kant dacht Napoleon aan de hypocrisie van deze moderne maatschappij. Ze gingen allemaal samen de straat op uit naam van de vrijheid van meningsuiting, ze waren allemaal Charlot, Ze demonstreerden en scandeerden republikeinse slogans, en als iemand durfde te zeggen dat hij Napoleon was werd hij meteen opgesloten.’
‘Iedereen was vrij om te kunnen zeggen wat hij wilde, maar je moest vervolgens niet komen klagen als je een beetje werd ingekort.’
Romain Puértolas (21 december 1975) was onder meer dj, componist, tolk, vertaler, steward en goochelaar, en woonde en werkte in Spanje, Engeland en zijn thuisland Frankrijk. Zijn debuutroman De wonderbaarlijke reis van de fakir die vastzat in een Ikea-kast was een wereldwijde bestseller.
ISBN 9789022576854 |paperback |336 pagina's | Uitgeverij De Boekerij| september 2016
Uit het Frans vertaald door Jaap Sietse Zuierveld
© Marjo, 31 januari 2021
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
