Marianne Busser & Ron Schröder

Het grote voorleesboek dat met je meegroeit
Grappige avonturen van kinderen van één, twee en drie
Tekst: Marianne Busser en Ron Schröder
Illustraties: Dagmar Stam

Ha feest!

Er staan taartjes op de tafel
er zijn pakjes – groot en klein
want er is er eentje jarig
maar wie zou dat kunnen zijn?

Nu zijn de verhaaltjes van Marianne Busser en Ron Schröder altijd al een feest om voor te lezen, nu dus dubbel. En natuurlijk kan je ook voorlezen als die verjaardag al weer lang vergeten is.

In de drie boeken Hoera ik ben 1! of 2! of 3! komen dezelfde kinderen terug, met precies die voorvallen die kinderen van die leeftijden kunnen meemaken. De streken die ze uithalen: een poes afstoffen; bereid om aan iedereen een kusje te geven, maar, eh, nee niet aan die meneer met een baardje! Over het ontdekken van de grote wereld, soms wel een beetje eng en spannend.
Over de familieleden natuurlijk, en hun speelgoed. Juist de dingen waar deze kleintjes dagelijks mee bezig zijn en van leren.

Laten we Roos eens volgen. In het eerste boek gaat ze met opa de eendjes voeren. Hm, brood is niet goed voor eenden! Misschien weet Roos dat al? De eendjes krijgen namelijk niets, maar het buikje van Roos zit vol!
In Hoera, ik ben 2! Is Roos boos op beertje. Ze gooit hem in de modder. En dan is mama - een beetje - boos op Roos! Maar gelukkig mag Roos het weer goedmaken.
Als Roos drie jaar is kan ze al veel meer. Ze heeft een leuk idee: bloemen plukken voor mama! Het hele huis vol bloemen, dat is leuk! Eh... is dat zo?

Of Jan, die maakt ook van alles mee:
Jan krijgt mooie cadeautjes, maar eigenlijk vindt hij dat helemaal niet belangrijk: dat papier, dat is veel leuker, daar kan je leuke dingen mee doen! Wat moet hij met die trein?
In het tweede deel is Jan druk bezig met zijn blokken. Maar wat doet hij als de blokken allemaal op elkaar staan? Nou, kopjes uit mama's kast kan je ook heel goed stapelen, toch?
En onze Jan gaat vingerverven als hij drie is. Je kan wel raden wat er hier gebeurt!
Maar ja, domme mama, laat hem dat dan niet in z’n eentje doen!

En dan zijn er natuurlijk die altijd mooie illustraties van Dagmar Stam!

Welterusten, ga maar slapen
nog een allerlaatste zoen
morgen is er weer een dag
om leuke dingen te gaan doen!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Poeperdje krijgt een potje
Illustraties van Jelle Gijsberts
Tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

voor jou, zegt oma Knorremans
nou lieverdje, geniet ervan
probeer maar of je af en toe
een poepje drukken kan

Ha ha, zou een kind blij zijn als zijn oma hem zo toesprak en hem een potje gaf, hoe mooi ingepakt ook?
Zo’n kind denkt toch: wat moet ik hiermee? Geef mij maar een auto of zo…
Maar dat neemt niet weg dat dit een heel leuk boekje is om een kind te begeleiden bij het zindelijk worden. Ook al gooit hij in eerste instantie dat rare cadeau ver van zich af, het proces van zindelijk worden komt op een bepaald moment.
En dan is het voor de ouders leuk om dit boekje voor te lezen.

Er zitten kaarten bij waarop je het bij kan (laten) houden, met stickers. Die zijn van stevig karton, handig!

En: een echt plasdiploma!

Net als in het boek Poeperdje is een held, heeft Jelle Gijsberts de illustraties verzorgd. Je ziet een superblije big, die meteen aan de gang gaat. Die gezichtsuitdrukking als hij gaat zitten en probeert iets te produceren! En, misschien zit ‘m daar de clou: misschien vond hij dat oma toch maar beter een autootje had kunnen geven? Hij verzint in ieder geval op zijn beurt een leuk cadeautje voor oma!

Grappig, leerzaam, en gewoon ook leuk om voor te lezen. Als je kind op de pot zit…

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Poeperdje is een held
Illustraties van Jelle Gijsberts
Tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

‘Poeperdje is heel erg vrolijk
hij gaat met papa naar het strand
met zijn nieuwe zwembroek aan
en een emmer in zijn hand’

Een eenvoudig rijmpje waarin een heel verhaal wordt verteld. Op de bijbehorende tekening, die - zoals in het hele verdere boek twee pagina’s beslaan - zie je de twee varkens, lekker rond en roze, inderdaad vrolijk over het duin lopen. En de kleinste moet Poeperdje zijn, hij heeft een brede lach op zijn snuit. Een mooi badpak, en een emmer. Natuurlijk is er nog veel meer te zien op de tekening: een al eveneens vrolijke krab, die dient als zoekertje (ha ha, rijmen en dichten…) door het hele boek heen.

Vader Poeper leert zijn zoon van alles over strand en zee, en helpt hem een zandkasteel bouwen.
De dag is heel geslaagd, Poeperdje geniet.
Tot hij iemand hoort huilen. Hij gaat eens kijken en ziet een meisje, helemaal alleen…
Hij gaat haar natuurlijk helpen, zoiets doet een heer.

‘Poeperdje rent naar het meisje
dat staat te snikken bij de zee
snel pakt hij haar kleine handje
en zegt: kom maar met me mee.’

Het tweetal Busser en Schröder heeft een nieuwe tekenaar aangetrokken, Jelle Gijsberts (http://www.jellepelle.nl/). Hij mag vaker illustreren: zijn tekeningen zijn - zeker voor de kleintjes - heel aansprekend: vrolijk en zacht van kleur met oog voor de kleine details.
Hoe de rolverdeling is weet ik niet. Mag een tekenaar zelf kiezen welk dier - dat het een dier moet zijn staat buiten kijf - hij in het boek voor voren schuift?
De keuze voor welk dier het meisje zal zijn is in ieder geval heel leuk, en de vormgeving schattig.
Een stoer varken op de flap, poserend als Batman met een cape om, maakt het helemaal af.
Leuk boekje om voor te lezen!

Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) hebben opnieuw een boekje aan hun enorme assortiment toegevoegd. Ken je deze schrijvers nog niet? Ze hebben een site: www.mariannebusser-ronschroder.info

ISBN 9789048848300 | hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Moon | november 2019
Afmeting: 17,7 x 17,6 cm Leeftijd vanaf 2 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Van zeppelin tot graafmobiel
Illustraties: Mark Janssen
Tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

‘Iedereen gaat snel op reis
er is iets aan de hand
je merkt het niet alleen bij ons
maar echt in ieder land’

En wat is dan wel de reden om allemaal in beweging te komen? Dat zou je niet verwachten, dat IN het boek zelf dit boek aangeprezen wordt, maar iedereen wil dit boek hebben, en al die mensen zoeken voertuigen om naar de winkel te gaan.
Het gaat niet op deze manier verder hoor, dat is alleen het eerste verhaaltje, iedere volgende twee pagina’s hebben een eigen thema. Dat hoeft ook niet het voertuig te zijn, de ene keer lees je over reizen van de ene stad naar de andere om bijzondere beelden te zien, dan weer gaat het over op vakantie gaan en dan onderweg de tijd verdrijven met spelletjes.

Bij dit verhaaltje vallen de vrolijke tekeningen van Mark Janssen extra op, maar het hele boek is van het begin tot het eind een kleurrijk geheel, vol details en de typische Janssenaccenten.

De verhaaltjes in een eenvoudige rijmvorm zijn grappig. Een juf die in een scootmobiel zit en haar kinderen op een bijzondere wijze meetroont naar de dierentuin, of opa die een zwaailicht op zijn auto heeft, hetgeen niet mag van de politie.
Er zijn verhaaltjes die tips geven om je vakanties langer te laten duren: iedere keer een steen – niet al te groot natuurlijk! – meenemen, en daar een torentje van herinneringen van bouwen. Of een plakboek maken met allerlei dingen die je verzamelt.

'een kassabon, een tekening
een stukje uit een krant
een foto van een grote schelp
de mooiste van het strand’

Natuurlijk komen de zeppelin en de graafmachine ook voorbij, en die koning die wel op vakantie wil maar eigenlijk ook niet zonder zijn dagelijkse spulletjes kan, dat is grappig om voor te lezen!
En een laatste tip:

‘je kunt reizen met een grote zeppelin
als je morgen nog in Afrika wilt komen
alles kan tenslotte als je ligt te dromen
wil je reizen, duik dan snel je bed maar in.’

Misschien zijn dit niet de sterkste rijmpjes van het bekende echtpaar, maar de verhaaltjes zijn grappig en het voorlezen blijft op deze manier wel leuk.
https://www.mariannebusser-ronschroder.info

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Opa en oma Oelewapper en de geheime vrienden
illustraties: ivan en ilia
tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

‘Het lijkt wel of alles mis gaat,’ moppert Joep als hij hoort dat de ouders van twee klasgenootjes in de problemen zitten.
Terwijl hij dat zegt, stapt hij met Jetje bij opa en oma Oelewapper binnen.

‘Dat stomme geld ook,’ zegt Jetje. ‘Het is lastig als je maar weinig geld hebt.‘
’Tja,’ zegt opa Oelewapper. ‘Maar het is ook lastig als je teveel hebt.‘
Hij zit met een papiertje in zijn hand in de krant te turen.
‘Hoe bedoel je dat, lieverd?’ vraagt oma Oelewapper.

Teveel geld!? Hoe dat zo? En dan laat opa een loterijbriefje zien, waar een grote geldprijs op is gevallen.
Meteen zegt Joep: dan kunnen we de vader van Benno en de vader van Eline wat geven!
Maar opa heeft een beter idee. Mensen vinden het gek om zomaar een hoop geld te krijgen, zegt hij. Als we nu de vader van Eline eens een groot gat laten graven in de tuin? Dan verdient hij het geld gewoon. En zo verzint opa voor de vader van Benno ook iets.

De kinderen zoeken verder naar mensen die in de problemen zitten, want ze hebben eigenlijk zelf helemaal geen wensen. En zo komen ze uit bij tante Toedeledokie. Zij is de dupe geworden van een op geld beluste wegenbouwer. Tantes huisje moet gesloopt worden, want op die plek moet een weg komen.
Natuurlijk verzint opa daar wel wat op.

De fantasie van opa kent geen grenzen, hij verzint hele leuke namen voor hemzelf en oma, als ze gaan praten met meneer Flapmann. Die meneer laat zich bedotten, maar dat hindert niet natuurlijk. Als tante Toedeledokie maar geholpen wordt!
Zij is dan ook erg blij en huilt van blijdschap…

Het derde boek over deze bijzondere opa en oma en hun aardige kleinkinderen past helemaal in het thema van de komende Kinderboekenweek: vriendschap. Natuurlijk maken Marianne Busser en Ron Schröder daar weer iets leuks van. Ha ha, volgens mij zijn die twee niet in staat om iets te schrijven dat niet leuk is!
Zoals de illustratoren ivan en ilia ook vast geen lelijke plaatjes kunnen maken. Het ziet er allemaal weer vrolijk uit. Leuk om voor te lezen samen plaatjes te kijken.
Aan het eind van het verhaal staan twee tekeningen die helemaal hetzelfde lijken. Maar dat zijn ze niet: aan de jonge lezer de vraag: kun jij de tien verschillen vinden?

Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) hebben samen inmiddels ruim driehonderdvijftig boeken en meer dan duizend liedjes gemaakt, waaronder De Winkeltjes en De sproeipoeper. Daarnaast hebben ze veel geschreven voor onderwijsmethoden, kindertijdschriften, en voor het televisieprogramma Sesamstraat.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Een taart voor Tess
en andere vrolijke voorleesversjes over eten
Illustraties: Dagmar Stam
tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

Versjes die over eten gaan: als ik de schrijvers een beetje ken, dan zal er toch een grote variëteit in dit boek te vinden zijn. En ja hoor: Want eten kun je lekker vinden, maar ook heel vies, en dat verschilt nog per persoon ook.

Je kan het hebben over gezond – groenten en fruit – maar als je kinderen aanspreekt is snoep natuurlijk heel belangrijk.
Je kan rijmen over trakteren, over spelen met je eten, over knoeien dus ook. Over de hoeveelheid kun je het hebben: de gevolgen van teveel snoepen. En dan kun je ook nog kokkerellen, en boodschappen doen.
Al we nu nog iets missen, dan maken Marianne Busser en Ron Schröder dat de volgende keer wel goed, maar ze komen een heel eind! En natuurlijk is er een vervolgversje, dit keer over Piepertje het eendje.

Piepertje zegt stralend: Knuffeltje kom gauw
ik teken een komkommer en die kleur ik netjes blauw
maar Knuffeltje, zijn vriendje, zegt: dat moet je echt niet doen
komkommers die zijn echt niet blauw, want die zijn altijd groen
Wat goed van jou, zegt Piepertje, wat fijn dat je dit zegt
want neem ik de verkeerde kleur, dan lijkt het niet zo echt
en als ik weer iets kleuren wil, zeg jij dan hoe het moet
want jij weet daar veel meer van af – ik kan dat niet zo goed!

En het titelversje is natuurlijk ook erg leuk:

Tess is dol op vieze dingen
't is haar echt nooit vies genoeg
vandaar dat ze voor haar verjaardag
alleen maar vieze dingen vroeg
Ze vroeg een hele vieze tuinbroek
en een vieze trui erbij
maar toen ze een hele vieze taart kreeg
was ze helemaal niet blij!

De tekeningen, van Dagmar Stam deze keer, passen helemaal bij de tekst. Aansprekende kleuren, duidelijke afbeeldingen en die wipneusjes, die blijven gewoon leuk!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het pilootje
illustraties: Kathleen Amant
tekst: Marianne Busser & Ron Schröder

Wat krijg je als je een goede illustratrice en een bekend stel kinderboekenschrijvers samenvoegt? Dit leuke hardkartonnen boekje over het dappere pilootje Koen.

Op de haar bekende wijze laat Kathleen Amant ons zien hoe Koen eruit ziet als hij op weg is naar zijn vliegtuig ik zijn mooie pilotenpak. Marianne en Ron vermelden daarbij:

Koen trekt vrolijk elke morgen
zijn pilotenkleren aan
om dan met zijn pet op
naar zijn vliegtuig toe te gaan

Daar start hij de motoren
en daarná zegt onze Koen
zodra hij boven in de lucht is
wat zal ik eens gaan doen?

Nou... Koen kan natuurlijk heel veel doen. Vanuit het vliegtuig kan hij snoepjes of bloemetjes strooien of zwaaien naar iedereen. Dát is natuurlijk al geweldig, maar nóg beter is het als Koen water over de plantjes sproeit als het heel lang niet geregend heeft of een aapje met heimwee naar zijn familie in Afrika terugbrengt.
En dan staat het bos in brand en lezen we hoe helemaal superdesuper Koen met zijn vliegtuig bezig is. Hij vliegt namelijk gauw naar zee en zorgt ervoor dat hij een heel grote zak met zeewater kan vullen. In sneltreinvaart vliegt hij terug en laat al dat water op het vuur vallen en het bos is gered!
Vanaf die tijd is Koen natuurlijk helemaal een grote held! Iedereen is trots op Koen. En Koen? Koen is helemaal blij, want hij heeft een nu weekje vrij...

Zoals vaak bij teksten van Marianne Busser & Ron Schröder staat de tekst op rijm. Meestal vind ik de rijmen niet echt goed, ze zijn vaak te makkelijk en te gezocht. Deze keer valt dat wel mee op enkele zinnen na. De beide schrijvers maken het verhaaltje zelfs een beetje spannend! Maar rijmwoordjes als Koen en zoen, aan en gaan enz. tja dat ligt wel érg voor de hand. Het ritme van de rijmpjes is wel mooi.

Kathleen Amant heeft gelukkig zoals altijd weer fantastische, helder gekleurde, contrastrijke, eenvoudige afbeeldingen gemaakt waarop elk figuurtje voor een kind makkelijk te herkennen is. Je wordt er altijd vanzelf blij van als je ze ziet. Vooral deze illustraties maken het boekje de aanschaf meer dan waard.

Zie ook het inkijkexemplaar

ISBN 9789000360307 | Hardcover met ronde hoeken | 16 pagina's | Uitgeverij Van Holkema & Warendorf | maart 2018
Afmeting: 17 x 17 cm | Leeftijd 3+

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Binnen spelen
Buiten spelen
Illustraties: Pauline Oud
tekst: Marianne Busser & Ron Schröder

Een omkeerboek.
Laten we eerst maar eens buiten gaan spelen, het is nu nog mooi weer..
‘Het liefste kindje van de wereld gaat buiten spelen’ staat er. Maar wel raar hoor: dat liefste kindje ben jij niet, want iedere keer als er een verhaaltje verteld is over wat dat kindje doet, staat er:

‘wat doet dat kindje nou?
kijk, het kindje zwaait naar jou!'

Dat is heel lief natuurlijk, maar waarom is die ‘jij’ niet het liefste kindje? Maar vooruit, laten we daar niet moeilijk over doen, want het is niet steeds hetzelfde kindje, dat avonturen beleeft. Er zijn gewoon heel veel allerliefste kindjes.

We zouden buiten gaan spelen, met een meisje gaan we de tuin in. Dat meisje eet gras! Bah... Gelukkig heeft mama een banaan. Dat is veel lekkerder. Op het strand speelt een jongen, dat is echt leuk, je papa en mama nat spetteren! Of we gaan naar de kinderboerderij, of steppen! Dat meisje op de step is een volhoudertje, als ze valt, staat ze gewoon weer op. En daar is een branieschoppertje dat de bal overal hard tegen aan schiet. Tot papa er genoeg van krijgt. Allemaal situaties die uit het leven gegrepen zijn. Heel herkenbaar voor kleine kinderen van een jaar of twee.

Is dat ook zo als we binnen blijven?
Eerst het boek omkeren. En ja hoor, ook de huiselijke situaties kent ieder kind: haartjes wassen, ook al wil je dat niet. Kruimels opvegen die je zelf geknoeid hebt, in een boekje zitten bladeren. Maar het lijkt wel of de kinderen binnen ondeugender zijn. Ze verscheuren papier, stoppen de beer in de wc-pot, en gooien uit boosheid speelgoed uit de box.

Heel leuk is dat verhaaltje over het kind dat zich zichtbaar verstopt, maar natuurlijk niet gevonden wordt.

Mama zegt: eerst was je weg
maar kijk, daar ben je weer
En ’t kindje schatert: leuk was dat
we doen het nog een keer
vooruit dan maar, zegt mama
verstop jij je maar vast
en ’t kindje zegt: niet kijken hoor
ik kruip achter de kast

Herkenbaar, leuk om voor te lezen in deze rijmvorm, en natuurlijk met hele leuke kleurrijke tekeningen. Weer een geslaagd boek van het schrijversechtpaar Busser & Schröder, nu voor wat kleinere kinderen. En hun ouders.

ISBN 9789048832323| Hardcover | 48 pagina's | Uitgeverij Moon | november 2016
Leeftijd tot 2 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Eendjes voeren en een natte papa
tekst Marianne Busser en Ron Schröder
illustraties Marijke Duffhauss

Een boekje uit de serie Jan en Noortje.
Jan en Noortje zijn een tweeling en wonen op een boerderij. Ze gaan samen spelen in het opblaasbadje. Noortje zegt dat ze een eendje is en kwaakt er vrolijk op los. Jan is een varken zegt hij en rolt lekker door de modder. Noortje strooit brood voor varkentje Jan maar daar is hij helemaal niet blij mee. Hij krijgt allemaal zand in z'n mond! Bah!
Hij is heel boos op Noortje...

Dan komt papa even kijken
en vraagt: wat is dat nou?
hebben jullie weer eens ruzie?
en nu ophouden - en gauw!

Ga je eerst maar even wassen
en trek schone kleren aan
want het lijkt me leuk om
naar de eendjes toe te gaan.

Eenmaal bij de eendjes schrikt papa zo van een koe dat hij in het water valt!

Het is een aardig boekje maar niet geweldig. Het verhaaltje kabbelt een beetje voort en is simpel. Het enige echt aparte is misschien dat Jan als een varkentje het brood van de grond eet.

De gebruikte zinnen op rijm zijn wel een vlot ritme geschreven maar niet van hoog niveau. Als verweer kun je natuurlijk zeggen dat het een boekje voor kinderen vanaf 3 jaar is maar dan nog... Het verhaaltje geeft een dag uit het leven van Jan en Noortje weer, maar veel meer is het ook niet. Het heeft allemaal net te weinig inhoud om indruk te maken.

De schrijvers hebben al ruim honderdzeventig boeken geschreven (2006) voor kinderen van verschillende leeftijd. Ik ken de andere boeken van Marianne Busser en Ron Schröder niet dus misschien ben ik wat voorbarig met mijn conclusies maar dit boekje beklijft in ieder geval niet.

Illustrator Marijke Duffhauss heeft meer dan zestig boeken van dit schrijversduo van afbeeldingen voorzien. Marijke zegt op haar website "Hun tekst en mijn tekenstijl passen goed bij elkaar." De afbeeldingen in Eendjes voeren en een natte papa zijn vrolijk en speels en vullen het verhaaltje goed aan. Zonder deze afbeeldingen zou ik dit boekje een vijf hebben gegeven, mét afbeeldingen krijgt het een zeven.

ISBN 9789044322002 paperback, ingenaaid, 26 pagina's The house of books 15 juni 2006
Afmeting 16x 16 cm Leeftijd vanaf 3 jaar

© Dettie, 11 augustus 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Baby- en peuterboeken 0-3 jaar

Marianne Busser & Ron Schröder