Li Lefébure

De reis van Raaf en Papegaai
Een avontuurlijk voorleesboek
illustraties: Jenny Bakker
tekst: Li Lefébure

Neef Kaketoe heeft het ze verteld, ergens over de oceaan, voorbij de woestijn en de savanne bestaat een prachtige plek, het is de meest fantastische plek op aarde. De zon schijnt er altijd en er staan de mooiste bomen, er wonen heel vriendelijke dieren en er is een overvloed aan het lekkerste eten. Het heet het paradijs wist Kaketoe te vertellen.

Het is inmiddels al elf dagen geleden geleden dat Raaf en Papegaai over deze plek hoorden en vanaf die dag zit de kriebel in hun lijf. Gisteren hebben ze besloten dat zij ook naar het paradijs zullen vliegen. Het lijkt hun heerlijk, nooit meer natte veren, altijd lekker warme zon, lekkere bananen en mango's in overvloed... Als, de inmiddels weer vertrokken, neef Kaketoe het kan vinden dan kunnen zij dat ook!

Vandaag is het zover. Vol opwinding en spanning zeggen ze hun bos en de dieren gedag en daar gaan ze, het avontuur tegemoet. Maar het wordt een reis vol hindernissen. De eerste dag belanden ze al gelijk in een wervelstorm, een windhoos. Raaf wordt meegesleurd en uit de kolkende wind gegooid maar Papegaai zit er nog middenin! Raaf vliegt en vliegt en vliegt tot hij niet meer kan. Gelukkig is Papegaai gered door Uil en deze wijze vogel legt hen uit wat een windhoos is. Uil is ook in het paradijs geweest en geeft hun een goede tip om daar te komen.

Vol goede moed vliegen Raaf en Papegaai weer verder. Onderweg zien ze een regenboog, ze ondergaan een maansverduistering, ze zien allerlei dieren zoals een heel aardige toekan, een slome luiaard, flitsende zebra's, pinguïns, een heel vriendelijke schildpad, een flamingo een pelikaan, de lieve leguaan en nog veel meer dieren. Ze maken een griezelige aardbeving mee en zien een werkende vulkaan. Ze trotseren allerlei weersomstandigheden van de enorme regenbuien in de regenwouden tot de grote droogte van de woestijnen en de ijzige kou van de zuidpool. Overal zoeken ze neef Kaketoe en soms denken ze dat ze het paradijs gevonden hebben. Maar altijd is er wel iets waardoor het niet het paradijs kan zijn. Uiteindelijk vinden ze een plek die helemaal goed is, het is er groen en er is genoeg te eten en er zijn een heleboel vriendelijke dieren... ze zijn weer thuis!

Het leuke van dit boek is dat Raaf en Papegaai elkaar mooi aanvullen. Het zijn dikke vrienden die elkaar nooit laten vallen. Papegaai is het vriendelijkste van de twee, hij stapt overal op af en helpt andere dieren als het nodig is, Raaf is wat mopperiger en wat banger maar samen kunnen ze alles aan.
Het verhaal is naast grappig en leuk ook heel leerzaam. Doordat Raaf en Papegaai zoveel dieren ontmoeten die over zichzelf of over hun omgeving of natuurverschijnselen vertellen leer je onbewust heel veel over deze zaken. Ik heb nooit geweten bijvoorbeeld dat door de strepen van de zebra een leeuw ze niet goed kan onderscheiden als ze door elkaar heen rennen. De strepen verwarren hem.
Sommige woorden en de uitleg over enkele zaken (windhoos, eb en vloed, vulkaanuitbarsting etc.) zijn soms vrij moeilijk. Maar met een beetje toelichting erbij van de voorlezer zal het allemaal wel te volgen zijn.

Het boek is opgedeeld in behapbare hoofdstukken die elke keer mooi afgesloten worden. Elk hoofdstuk is een verhaal op zich. Bij de verhalen staan prachtige, fantasievolle, aanvullende afbeeldingen die heel goed de situatie, de omgeving of het natuurverschijnsel weergeven. (Helaas geen inkijkexemplaar op internet of bij de uitgever te vinden)
Eigenlijk zou elk kind - en elke school - een leesexemplaar moeten hebben. Het is een fantastisch, weldoordacht boek.

ISBN 9789044825435 | Hardcover | 124 pagina's | Clavis | juni 2015
Leeftijd 6+

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Een vreemde aap
In de schaduw van de Chimpansee
Illustraties: Jenny Bakker
Tekst: Li Lefébure

In Tanzania, in het oerwoud waar het Gombe Stream National Park is, wonen naast andere dieren ook de chimpansees. Ze leven in groepen, met een leider. Het gefictionaliseerde verhaal in dit boek gaat over de groep die in de jaren zestig van de vorige eeuw geleid werd door Goliath, maar deze chimpansee is niet degene die nu het verhaal vertelt. Dat is David. Deze chimpansee werd door de mensapendeskundige (primatoloog) Jane Goodall Grijsbaard genoemd.

Voor volwassenen is Jane Goodall geen onbekende naam. Dat zij nu ook meer onder de aandacht van kinderen wordt gebracht is een uitstekend idee. Haar verhaal spreekt bovendien tot de verbeelding, kinderen zullen het zeker waarderen!

Het was in de jaren zestig dat Goodall, Engelse antropologe en biologe, bekend werd door haar ervaringen met de chimpansees. Ze wist hun vertrouwen te winnen met de hulp van bananen, waar chimpansees echt razend gek op zijn. Tot dan toe dacht men dat zoiets niet kon. Apen, zelfs mensapen, dat waren dieren. Beesten. Hoe kon je daar nu contact mee maken? Jane Goodall deed het, en vanaf dat moment hebben we een veel betere kennis van hoe deze dieren samenleven: hoe zij net als wij werktuigen gebruiken, wat er op hun menu staat en vooral hoe zij met elkaar communiceren, zelfs oorlog voeren en samen jagen! Gedrag waarvan de mens toch echt dacht dat het onmogelijk was!

Wat zij ontdekte is door Li Lefébure enigszins geromantiseerd, misschien wel enigszins meer vermenselijkt dan mogelijk is. De namen van de chimpansees zijn de namen die Jane hen gegeven heeft.

‘De indringer ziet hem aankomen en klimt razendsnel de boom in. Maar David is sneller. Hij grijpt de onbekende chimpansee en sleurt hem naar benden. De aap weet zich los te rukken en snelt gillend weg.‘

Dat is een weergave van het gedrag dat je kan zien. Niets mis mee. Maar dan volgt dit:

‘David voelt zich warm van binnen, alsof er vuur door zijn lijf raast. (-) De stilte klinkt heel even vreemd in Davids oren, na het gekrijs en getrommel van daarnet.’

Dit soort interpretaties zijn er regelmatig, en daar kan je vraagtekens bij zetten. Gelukkig heeft de schrijfster geen dialogen in het verhaal verwerkt, op af en toe een zinnetje na ‘praten’ de apen niet echt met elkaar. Het zijn immers wel dieren, hoe ‘menselijk’ hun gedrag ook is.
Aan de andere kant maakt deze manier van vertellen het verhaal over de eerste ontmoeting met ‘De witte aap’ wel toegankelijk voor jonge kinderen!
Die witte aap, die in een vreemde gladde grot woont is natuurlijk Jane. De observaties die zij in zo’n veertig jaar genoteerd heeft, zijn verwerkt in dit spannende, maar vooral leerzame verhaal over David en Goliath.

Heel goed is de manier waarop aangegeven wordt dat het Jane Goodall was die deze apen bestudeerde. Haar kant van het verhaal komt terug in kleinere stukken tekst, cursief op licht gekleurde pagina’s. Ook volgt in het nawoord wat meer informatie.
En laten we zeker de prachtige tekeningen van Jenny Bakker niet vergeten! Wie eerder boeken van dit koppel zag weet hoe mooi die zijn!

Zie ook https://www.janegoodall.nl
en http://www.janegoodall.org

ISBN 9789044832549 | Hardcover | 88 pagina's | Uitgeverij Clavis | mei 2018
Leeftijd 9+

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Naar de verre vlakte
Samen leren lezen met Raaf en Papegaai
illustraties: Jenny Bakker
tekst: Li Lefébure

Wie Raaf en Papegaai zijn, kan je na de drie eerdere boeken over deze twee vrienden wel weten. Dit nieuwe verhaal is voor een grotere doelgroep, namelijk voor drie leesniveaus, met ieder een eigen verteller:

Kinderen met ongeveer 1 jaar leesonderwijs lezen mee met de vriendjes van Raaf en Papegaai, zij die 2 jaar leesonderwijs gehad hebben lezen ook nog de tekst van Papegaai en als je al goed kunt lezen, lees je ook nog het verhaal van Raaf.
Voorlezen is natuurlijk ook mogelijk, en heel leuk zelfs!

Het verhaal gaat over de twee vrienden die op reis gaan naar Australië. Daar zien ze een jong dier zitten dat ze niet meteen herkennen. Het is zijn mama kwijt en weet niet waar hij heen moet. Als het diertje zelf ook niet weet wie of wat hij is, dan volgt een zoektocht, waarbij ze allerlei dieren tegenkomen. Hert duurt even voor ze de mama vinden, en in de tussentijd heb je allerlei feitjes geleerd over de dieren die in Australië wonen.
En dan pas weet je wat voor diertje het is.

Raaf: ‘U wordt binnenkort moeder zie ik. Kijkt u eens naar dit kind.
Wee zijn op zoek naar zijn moeder. Kent u haar?

Vriendje: ‘Dag Raaf. Ik ben emoe.
Ik word niet mama maar papa.
Zie je dat ei? En dat daar?
Die zijn van mij.
Maar haar mama ken ik niet.’

Behalve dat de verschillende teksten aangepast zijn qua woordgebruik, is ook de typografie anders, en er wordt een verschillend lettertype gebruikt.
Leesplezier voor velen dus, en ook nog veel kijkplezier, want de tekeningen van Jenny Bakker zijn net als in de andere boeken prachtig. De dieren zijn duidelijk getekend en zien er schattig uit. Na afloop van het verhaal is er een kleine quiz, en er staan nog meer feiten voor de leergierige lezer.
Een heel mooi uitgevoerd, leerzaam, maar vooral leuk boek.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Naar het dak van de wereld
Samen leren lezen met Raaf en Papegaai
illustraties: Jenny Bakker
tekst: Li Lefébure

Na het prachtige boek Raaf en Papegaai waarin de twee vogels op zoek gingen naar het paradijs, kunnen we nu dit nieuwe verhaal over beide vogels. Dit keer vliegen ze naar de hoogste berg van de wereld en die is te vinden in de Himalayagebergte dat ook wel 'het dak van de wereld' genoemd wordt.

Als ze daar aankomen weten ze niet wat ze zien, zovéél bergen! Maar Papegaai ziet een berg die boven alle andere bergen uitsteekt, dáár wil hij naar toe. 'De berg roept me,' zegt Papegaai, 'Ik moet er naartoe. We zijn er bijna.'
Maar Raaf heeft er geen zin in, de wind raast om hem heen, hij is moe, hij heeft het ijskoud, hij wil uitrusten en bovendien is er op de top van de berg geen eten te vinden, alleen maar sneeuw. Die Papagaai ook met zijn rare gedachten. Een berg die roept, dat bestaat toch niet!

Maar het wordt nog gekker, Papegaai hoort een stem en ziet even later een monster, een reuzenbeest, en hij is bang voor monsters.
Raaf denkt; wat een onzin roept Papegaai toch, nu ziet hij weer een monster. 'Kom mee we gaan naar beneden,' zegt hij. Maar Papegaai is nergens meer te zien? Waar is hij gebleven? Papegaai is weg en blijft weg! Hoe Raaf ook zoekt en roept, nergens is zijn grote vriend te vinden.
Nu wordt Raaf ook ongerust en bang. Zou dat monster dan toch bestaan? Heeft dat enge dier zijn vriend te pakken gekregen? Vindt hij Papegaai nog terug?

Niet alleen het verhaal is spannend maar ook aan de afbeeldingen kun je zien dat de vogelvrienden het moeilijk hebben. Je voelt bijna de kou als ze bij de Himalaya aankomen. Alles is grijs en ijsblauw. Ook aan de stevige, grote dieren die Raaf op zijn zoektocht tegenkomt is te zien dat het klimaat koud en zwaar om in te leven is. Het contrast met het vriendelijke kleurrijke dal is groot maar daardoor is het dal des te lieflijker en vrolijker.

De tekst bestaat voornamelijk uit tekst die de dieren zelf vertellen en dat is handig want het boek is opgedeeld in drie leesniveaus, van één tot drie jaar leesonderwijs. Daarom zien we voor de teksten een papegaai of raaf afgebeeld en die staan voor respectievelijk twee en drie jaar leesonderwijs. De teksten van de dieren die ze tegenkomen zijn geschikt voor kinderen met ca. een jaar leesonderwijs. Zo kun je met een stel kinderen er een prachtig samenleesboek van maken. Ieder kan dan op zijn eigen niveau voorlezen. Leuk bedacht.
Achterin het boek staat nog een kwisje en enkele weetjes over de dieren, planten uit die omgeving.

De fraai, vrij natuurgetrouwe afbeeldingen tonen ons verder enkele dieren die in het Himalayagebergte leven. Jenny Bakker weet prachtig een sfeer te creeëren en die vast te houden tot het eind van het boek aan toe. Chapeau.

Opnieuw een prachtig boek van deze twee talentrijke en fantasievolle vrouwen.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 6-9 jaar

Li Lefébure