Leestafel forum

Ik zou alle boeken van Arnaldur Indridason wel achter elkaar, zonder leespauze, willen lezen. Ze zijn zo goed geschreven, met aandacht voor alle personages en met een uitstekend in elkaar zittend verhaal. Ook Engelenstem is weer zo'n juweeltje.

Het is bijna Kerst en het is druk in Reykjavik. In een hotel wordt de portier, die ook voor kerstman speelt, vermoord gevonden. Hij is van middelbare leeftijd, heeft geen vrienden of geld en het is Erlendur een raadsel waarom hij is neergestoken. Om zijn eigen eenzaamheid te ontvluchten, neemt Erlendur zijn intrek in het hotel waar hij overigens niet ontkomt aan de indringende vragen van zijn dochter Eva Lind. Zij kan het verleden niet laten rusten; de tijd waarin hij en zijn vrouw zijn gescheiden en hij de kinderen in de steek heeft gelaten. Is zijn eigen jeugd hierop van invloed geweest? De jeugd waarin zijn broertje in een sneeuwstorm is verdwenen en nooit meer teruggevonden?

Het is het verhaal van vaders: vaders zoals Erlender die hun kinderen op wat voor manier dan ook pijn doen. Eén van de vaders is die van de vermoorde man. Het blijkt dat hij in zijn jeugd een begenadigd zangertje was, met een mooie carrière voor zich - daarbij begeleid en opgejut door zijn vader. Tot hij de baard in de keel kreeg. De wereld van de vader en daarmee ook de wereld van de jongen stortte in.
Wat is de achtergrond van de moord? Waarom liegt de zus van de vermoorde man? Erlendur spit steeds dieper in de zaak en komt van alles op het spoor. Maar zit daar ook de moordenaar bij?

Weer een typisch boek van Indridason met prachtige sfeertekening en een verhaal dat psychologisch sterk in elkaar zit met zeer herkenbare karakters. De lezer krijgt met elk nieuw boek meer inzicht in het karakter van Erlendur waardoor hij steeds vertrouwder wordt. Ook de ontwikkeling in dit boek van zijn dochter Eva Lind is een sterk onderdeel van het geheel.
Van mij mag Indridason nog heel lang doorgaan met het schrijven van deze wonderschone thrillers.

Is dit een nieuw boek of een wat ouder? Het komt me heel bekend voor.

Het is al een ouder boek. Oorspronkelijk uit 2005 en ik heb een uitgave uit 2008 gelezen.

Toen ik er verder over nadacht kwam het verhaal weer boven. Dit boek heb ik inderdaad ook gelezen en ik vond het erg goed. Net als jij vind ik Indridason een geweldige schrijver.

Was er niet ooit een samenleesboek van hem? Waar ik niet zo kapot van was?

Dat zal dan wel in het spannende boeken archief staan denk ik.

Dettie

'Moordkuil' was het. Ik heb dat boek gelezen en ben nooit geneigd geweest een ander te pakken. Al blijkt er een te staan op mijn plank, dus wie weet!

Er zijn aldoor wel goede recensies over deze schrijver.

Dettie

Tja, dat zegt niet zo veel natuurlijk. Jij leest ze bijvoorbeeld ook niet! (ha)

Ha grapjurk! Ik lees nooit thrillers dus deze ook niet. Maar goede recensies zeggen natuurlijk wel wat. Als er steeds een ondertoon van onvrede of zoiets in recensies over een schrijver doorklinkt dan zal dat toch echt wel zo zijn evenals een goede recensie wat zegt, zeker als het door iemand geschreven is aan wiens oordeel je waarde hecht.

Dettie

Zo. Aan mijn oordeel hecht je dus geen waarde..nou moe.

Marjo schreef:Zo. Aan mijn oordeel hecht je dus geen waarde..nou moe.

Nou moe... Hoe kom je daar nou bij? Hoe kom je aan die conclusie? Mijn opmerking was in z'n algemeenheid.
Ik hecht zeer zeker waarde aan jouw oordeel. En het oordeel van Elsbeth Etty ook, je verkeert in goed gezelschap!

Dettie

Tja, smaken verschillen gelukkig . Ik heb al veel boeken van Indridason gelezen en vind ze allemaal steengoed. Maar Marjo, wees gewaarschuwd als je weer een boek van hem oppakt: hij is een serieschrijver .

J.

Grapje, Dettie, niet zo serieus!!!

Ha een serieschrijver: dan laat ik hem links liggen..

ja, ik was heel erg moe gisteren en dan zie je alles wat zwaarder hè.

Dettie