Leestafel forum

Over een meisje dat als kind wordt verkracht door Nico. Met alle trauma's vandien. Wie Nico is weet je niet meteen. Haar relatie met haar vriendje gaat ook niet zo goed, gelukkig sluit ze vriendschap met een meisje dat diep in de problemen zit doordat ze gepest wordt...maar ook hier rijzen moeilijkheden....

Na 42 bladzijden wist ik het wel. Heb de rest diagonaal gelezen. Ik weet niet wat eraan ontbreekt om het verder door te lezen: te doorzichtig, te voorspelbaar? Naar een waar gebeurd verhaal, staat op de achterflap. Het thema blijft wel hangen.

Mijn dochter heeft het in een adem doorgelezen en haar vriendin ook. Ik veronderstel dat het aan mij ligt.

Groetjes. Tiba.

Voor hoe oud is dat boek Tiba? 17 jaar?


Misschien vinden kinderen van je dochters leeftijd dit wel goed omdat ze zelf nog van alles aan het uitvinden zijn. Voor ons zijn zulke verhalen geen nieuwe dingen meer, daar hebben we al zo vaak gehoord en over gelezen. En waarschijnlijk op een heftiger manier (journaal) dan in dit boek. Denk je ook niet?
Ik weet wel dat ik op die leeftijd ook vaak boeken las waarvan alles helemaal nieuw was voor mij, een ontdekking, kon dat ook? en dat ook?

Bernadet

Op de achterflap staat: vanaf 15 jaar.
Ja dat zal het wel zijn, Dettie, zij lezen zo graag dingen over "het echte leven". Voor ons is het een beetje "alweer van dat" en dan vewachten we ergens een literaire meerwaarde, die ik hier jammer genoeg niet vind... al wil ik geen afbreuk doen aan het feit dat de schrijver zoveel jongeren weet te boeien en tot lezen aanzet.
Wil toch nog ooit een boek van hem lezen, ik geef het niet zo maar op.


Groetjes. Tiba.

Een literaire meerwaarde? Die is er in boeken voor volwassenen ook niet altijd, een erg voorbeeld is die Evelyn van Evelyn Doyle..en toch worden ze gelezen. Of is de "wij" die je noemt, niet algemeen als "men" bedoeld?

ik bedoelde met "wij" volwassenen die kinderboeken lezen.

Groetjes. Tiba.

"men" dus..Ik denk dat Bracke zijn meerwaarde haalt uit het shockeren. En daar misschien een gevoelige snaar mee raken. Ik ken niet het boek dat jij nu gelezen hebt, maar dat boek over die kindsoldaten is ook zo: shockerend..
ik weet niet of het werkt. Maar het is beter dan wat Doyle doet. Die wil volgens mij alleen een verhaal kwijt. Niets mis mee, maar geen meerwaarde.

Een gevoelige snaar raken: dat moet het wel zijn.

Doyle ken ik niet.

Groetjes. Tiba.

Er is een verslag van Evelyn Doyle op leestafel maar dat was een waargebeurd verhaal. Evelyn heeft zeker geen literaire meerwaarde. Maar misschien wel een waarde voor mensen die in een gelijke situatie zitten. Dat je de moed niet moet opgeven.

Wat Bracke doet is volgens mij (ik heb zijn boeken nog niet gelezen) wantoestanden aan de kaak stellen. Ik geloof niet dat hij persé wil shockeren. Maar mensen wil laten zien hoe de werkelijkheid is. En die is chockerend. Voor zover ik begrepen heb doet hij veel voorwerk voor er een boek geschreven wordt om het zo natuurgetrouw te (be)schrijven.

bernadet

Als ik hem nog eens tegenkom, zal ik het vragen..
Ik vind overigens dat het hetzelfde is: de shockerende werkelijkheid laten zien, IS shockeren. Je doet het immers bewust?

Nee ik vind dat niet hetzelfde, er zijn schrijvers die schrijven puur om het chock-effect, voor de sensatie. (Dat verkoopt beter)
En bij Bracke is het misschien wel shockerend maar dan geschreven vanuit een ander standpunt. Hij wil wantoestanden laten zien, dat mensen zich bewust worden wat er allemaal gebeurd.

Bernadet

OK. vraag het na..

Ja ik denk evenmin dat hij wil schockeren, eerder de problemen dichter bbij de jeugd brengen en ze bespreekbaar maken.
Dit met thema's waar de jeugd heel gevoelig voor is. Daar is niks mis mee, maar in de uitwerking zoek ik wellicht wat meer dan het bijeenbrengen van een aantal eigentijdse problemen. Zelf lees ik dan liever een persoonlijke getuigenis, of een roman die me treft door de taal.
Maar de jeugd is er wèg van en dat is wel een grote verdienste.

Groetjes. Tiba.

Ja misschien lezen wij het met té volwassen ogen.

Bernadet

Op de achterkant van een boek van Bracke staat:
Jongeren zijn gek op zijn verhalen omwille van het no-nonsenstaalgebruik en de rake schets van hun omgeving.

bernadet