Pagina 1 van 1
William Easterly - The White Man’s Burden
Geplaatst: 13 okt 2007, 16:21
door Dettie
Waarom heeft ontwikkelingshulp meer kwaad dan goed gedaan?
Lees verder, klik hier
http://www.leestafel.info/william-easterly
Cavendish
N.B. Het boek is vertaald in het Nederlands
Geplaatst: 13 okt 2007, 19:39
door Marjo
Slecht is dat..er is de laatste tijd al meer over te doen geweest dat het allemaal voor nopjan geweest is. Maar geeft de schrijver ook aan wat er dan wel moet gebeuren?
Geplaatst: 13 okt 2007, 19:57
door Dettie
Ja, dat staat ook in het verslag. Je hebt de planners, waar uiteindelijk niets uit komt en de zoekers, die ter plekke samen met de bevolking kijken wat er moet gebeuren en dát heeft wel effect.
Dettie
Geplaatst: 13 okt 2007, 20:00
door Marjo
Ja dat had ik wel gelezen, maar dat zijn dan de kleine projectjes, een school helpen bouwen en zo..
Geplaatst: 13 okt 2007, 20:03
door Dettie
Ja maar die kleine projectjes maken samen één grote.
Je kan wel in enorme projecten geld stoppen maar daar bljft het dus vaak steken in plannen maken en eventueel wel iets beginnen maar er is geen vervolg. Die kleine projectjes lijken dus veel meer bij te dragen dan de enorme plannen.
Dettie
Geplaatst: 14 okt 2007, 11:12
door Marjo
Micro wordt macro of zoiets? Ik kan me er zo weinig bij voorstellen, maar geld weggooien is natuurlijk altijd onzinnig.
Geplaatst: 14 okt 2007, 15:58
door Dettie
Onzinnig voorbeeld vanwege onuitvoerbaar maar
zeg... het grote plan is een waterleiding aanleggen door een groot gebied, zodat elk dorp zijn eigen waterpomp heeft. Dat plan strandt halverwege vanwege onbereikbaarheid, te harde bodem enz.
Kleine projectjes, in de dorpjes een waterput slaan hebben hetzelfde effect en zijn wel uitvoerbaar.
Dettie
Geplaatst: 02 dec 2009, 13:23
door Dettie
En Willeke heeft het boek nu ook gelezen en een verslag gemaakt, zie
http://www.leestafel.info/william-easterly
--
Geplaatst: 02 dec 2009, 13:48
door WilV
Oh er was al een verslag en een discussie, had ik helemaal gemist.
Ik heb net als jij marjo ontzettend moeite met dat je hulp dan maar stoppen moet, vooral als het vanuit de motivatie is dat we eerst onze eigen problemen maar op moeten lossen en dáárom moeten stoppen met hulp.
Maar dit boek bepleit meer dat de grote geldstromen van bovenaf vaak meer kwaad dan goed doen en dat het veel doeltreffender is van de "bottom" te werken, dan vanaf de top.
Ik las ook het boek van Linda Polman over dit onderwerp, en daar miste ik ontzettend het "ja maar hoe dan wel"en dat is bij dit boek wél het geval.
Hij pretendeert heel nadrukkelijk niet dat hij de problemen zo wel op kan lossen maar wel dat het effectiever zou moeten kunnen.
Een uitzondering maakt hij trouwens voor alle op ziekte gerichtte projekten((op aids na) waar wel heel veel concreet en meetbaar succes wordt geboekt.
Op mijn wenslijst staat nu wat dit onderwerp betreft nog "doodlopende hulp" (Dead Aid) van een Afrikaanse econome, die vind dat wél alle hulp
afgeschaft moeten worden omdat je Afrikanen zo niet de kans geeft het op eigen kracht te doen. Zij was veel in het nieuws de laatste maanden, en van de week had Tegenlicht ook een documantaire over haar visie.
Willeke
Geplaatst: 03 dec 2009, 13:43
door Dettie
Vandaag een artikel in Trouw over dit onderwerp Willeke. Het boek van Easterly wordt daarin ook genoemd.
http://www.trouw.nl/nieuws/nederland/ar ... chap_.html
Dettie
Geplaatst: 03 dec 2009, 14:03
door WilV
He..wat goed, dank je wel
Damisa Moyo , die in dit artikel voorkomt, was de Afrikaanse econome die ik bedoelde.
Het onderwerp blijft me boeien..als je hulp geeft hoe kan dat dat het best en het doetreffendst, en waarom gaat het zo vaak fout.
Ik heb zelf een jaartje in die wereld gewerkt en het heeft me verbaasd dat hoewel er veel goed gaat, ook zoveel onnodig fout gaat.
Bij kleine projecten ben je volgens mij al een heel eind als je gericht zou vragen..hóe kunnen we jullie helpen, waar is behoefte aan, het klinkt te simpel voor woorden maar dát gebeurt vaak niet eens. Er wordt teveel vanuit de westerse wereld en denkwijze gedacht, alsof je dat zo maar op iedere gebied in de wereld toe kan passen. Zeker niet in landen met dictatuur, armoede etc.
Boeken als deze, en die van Moyo en Polman, hoef je niet klakkeloos over te nemen, ook zij bieden geen kant en klare oplossingen, maar het zou al mooi zijn als ze tot interne discussies zouden leiden, en bewustwording van wat we doen, en waarom, en hoe het beter zou kunnen.
Willeke