Leestafel forum

Een indringend boekje dat eruit ziet alsof het op straat gevonden is.
Johan Kelders raakte na de zelfmoord van zijn vrouw behoorlijk in de war. Hij begon te drinken en belandde na verloop van tijd op straat. Een bank in het park werd zijn 'woning'.

Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/johan-kelders

Dettie

Dit boek heeft meteen mijn aandacht..komt op mijn lijst,
mooi verslag bernadet.

Groeten
Wil

Ik heb het als ringboek aangeboden Willeke, als je wil dan krijg jij het op het eind.

Dettie
die eigenlijk dit wel de winnaar vindt voor de debutantenprijs maar bang is dat dit het niet wordt omdat er met andere (literaire) ogen naar gekeken zal worden.

het lijkt me de moeite waard....

Tiba.

Ik heb het als ringboek aangeboden Willeke, als je wil dan krijg jij het op het eind.

He..graag!
Dank je wel.

Groeten
Wil

Dit de winnaar??? Dan moet het wel wat zijn als je de anderen die je eerst noemde laat vallen???

Ja ik vind het wat, ik ben wel heel benieuwd wat jij er van zal vinden Marjo. Ik zou dat niet kunnen zeggen.
Ik denk alleen dat het geen winnaar wordt omdat het misschien te reëel, te rechtstreeks is. Weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen.

Dettie

Je hebt gelijk..ik vind het maar niks.
Ik vind het maar vlakke stukjes, in de zin dat hij niets loslaat over zijn eigen gevoelens, zijn reacties op wat er gebeurt. Zeker, het is allemaal schrijnend, maar nieuw??
Ik kan hier ook geen verslag van maken, zal toch veel te kort blijken..

Niets loslaat over zijn eigen gevoelens? Hij doet niets anders.
Dat hij onder 'zijn' bank ligt bijvoorbeeld in de regen en ineens de regendruppels ziet hangen en ziet hoe mooi die zijn. De blijdschap als iemand hem eens als méns ziet en eens niet alleen maar als vieze man die je het liefst moet negeren. enz. enz.

Dettie

Dan zie ik dat toch heel anders.
In mijn ogen zijn het korte stukjes met feitjes, registraties van wat er gebeurt. 'Regen is het mooiste wat er is', dat zijn toch geen gevoelens, ook dat is een constatering..

Ja dan weet ik het niet goed uit te leggen. Hij constateert wel dingen maar daar zit een hele wereld van gevoel achter die daar juist doorheen komt.
Bijv. dat stukje over regen

Regen.
Mijn grootste vijand.
Na verloop van tijd ben je één bonk vocht. Geen ontkomen aan.
Ik probeer een paar portieken, maar moet weer weg. De wezens willen geen zwervers in hun voorportaal.
'Het is hier geen Leger des Heils,' sneert een tattoo.
'Weg hier of ik roep de wouten,' gromt een bejaard echtpaar.
Ik geef het op.
Uiteindelijk beland ik bij mijn bank. ik rol mijn karton uit en ga eronder liggen.
Dit is mijn favoriete plek als ik het niet meer weet. Mijn eigen hol. Mijn moederbuik. Hier word ik weer kind

Dat is voor mij een en al gevoel. Maar voor jou niet?

Dettie

Nee, eigenlijk niet. Ik wil meer uitweiding, gedachten, mijmeringen, uitleg. Niet sec het feit. Natuurlijk weet je dat er een gevoel achter zit. Als ik zeg:

ik loop met de hond in het bos, het is herfst, ik ben blij..

Dan kun je constateren dat ik een gevoel heb en je weet ook wel waarom, denk ik. Maar ik vind het niet meer dan een constatering,
Ik liep er over te denken, net in het bos, het valt niet mee om goed uit te leggen wat ik bedoel.

Het is net hoe je het zelf aanvoelt denk ik, en misschien ook wel omdat ik in 'beelden' lees.

In dat stukje over regen zie ik dus een man die ongelofelijk nat is en probeert te schuilen en als een hond weggejaagd wordt. maar moet weer weg dat zegt al dat hij het rot vindt. Je ziet de boze mensen voor je. Ook de woorden sneert en gromt maken dat je merkt dat hij het naar vindt.
Ik zie dan ook echt iemand voor me die probeert te schuilen en steeds weg moet, en enorm baalt daarvan. Ik geef het op hij is er moedeloos van.
Mijn eigen hol. Mijn moederbuik. Hier word ik weer kind Zich veilig voelen, beschermd voelen. (Ik zie hem dan ook liggen in zijn karton. Blij dat hij weer onder 'zijn' bank kan liggen.)

Ik houd wel van die korte taal. Het is rauw en echt. Geen woord teveel eigenlijk.

Dettie

Dat zit er allemaal in, dat is helemaal waar. Maar alleen omdat jij dat invult.
Er zijn geen insinuaties in die richting, geen aanwijzingen. Voor hetzelfde geld is hij zo onverschillig dat het hem allemaal niet interesseert, dat hij geen zin heeft in gedoe, en dus gaat hij maar weg. Let wel: ik denk dat het is zoals jij zegt, maar ik vind het te kort door de bocht verteld.
Ook zegt hij helemaal niets over waarom hij zover gekomen is, geen herinneringen, geen weemoedigheid, geen heimwee. Hij laat het maar zo..geen emotie.

Ja toch wel? Hij moest dat huis uit nadat zijn vrouw daar zelfmoord had gepleegd, hij werd gek in dat huis. Volgens mij heeft hij dat ook ergens staan.

Dettie

Ja, in ook zulke korte constateringen.
Ik denk dat zoiets je niet loslaat als je over straat zwerft. Maar daar zegt hij niets over. Wat gaat er door het hoofd van die man?

De rauwe werkelijkheid van de stukjes vond ik zeer aansprekend. Juist door dat afgebetene, dat beknopte, kon ik wel aanvoelen wat hij wilde zeggen. Ik kan wel met Dettie meegaan wanneer ze zegt dat juist achter die korte constateringen er een wereld van gevoel schuilgaat. Zo was het voor mij tenminste wel. Dan is voor mij een uitweiding niet altijd nodig. Mooi boek en ik ben blij dat ik het gelezen heb.

Dat is twee tegen een..
Ik heb onlangs geconstateerd dat ik niet voel, of zie, maar hoor, als ik lees. Daarom zal dit boek dan niet overkomen bij mij.
Ik bedoel, ik weet wel dat het er is, maar als ik het lees, is dat er niet..

Dat is twee tegen een..

Da's niet eerlijk hè

De man is door de hel gegaan, dan helpen mooie zinnen en woorden niet meer. Hij ziet alles, ervaart alles, maar omdat hij middenin de rauwe werkelijkheid zit kan hij niet anders schrijven dan hij doet.
Is mijn mening dan he.

Dettie

Het kan best zo zijn. In ieder geval ben ik het met je eens dat bij dit debuut een tweede boek zeer lastig zal zijn..

Ik zit het stuk hierboven te lezen en ik vrees dat het inmiddels drie tegen één is..ik heb het uit, en ik vond het een boek wat indruk maakte.
De rauwheid, de eerlijkheid, de direktheid, de manier waarop de hardheid van de straat beschreven wordt..ik vond het heel erg mooi.
En het heeft ook bijna een soort rauwe poezie af en toe.
Misschien dat het je daarom ook niet aansprak Marjo.

Groetjes
Wil

Ja ik was ook diep onder de indruk Wil.
Ik heb trouwens de link aangepast want die klopte niet zag ik.

Dettie
(het boek hoeft niet terug)

Dank dank dank!!

Ik vind het wel een boek om te '"hebben",
en ik kan er ook nog wel mensen blij mee maken hier door 't uit te lenen.

Groetjes
Wil