Leestafel forum

“Toen ze terug was, bestelde zijn vader bij Neckermann een wandmeubel met ingebouwde tv en grammofoon. Dat was haar grootste wens.”

Zo eindigt het boek van Hans Münstermann waarin hij prachtig de sfeer van de jaren rond 1960 heeft weergegeven.

Lees verder, klik hier.. http://www.leestafel.info/hans-muenstermann

janna

Nou... ik moet zeggen... dit verslag maakt me wel erg nieuwsgierig naar het boek.
Wat een mooi verslag heb je gemaakt janna!

Ik heb nu alletwee de verslagen nog eens gelezen, die van Librije over Het gelukkige jaar 1940 en dit verslag en opvallend is dat Münstermann in beide boeken verschillende verhaallijnen door elkaar heeft lopen. Het zal dus zijn manier van schrijven zijn.
Ik vraag me af, wil hij teveel in één verhaal stoppen?
Zou volgens jullie het beter zijn als hij deze verhaallijnen in aparte boeken/verhalen zou schrijven?
Is het als je de verhaallijnen apart zou zien eigenlijk een verhalenbundel?
Of is het daarvoor toch teveel één geheel?
Vertel, vertel.

Dettie

Ik denk dat ik het boek vrij saai zou vinden als hij dit niet gedaan had. Ik geef toe dat het wennen is, want je moet goed lezen om er achter te komen in welke lijn hij zit, maar toch: dit biedt afwisseling.
Een verhalenbundel is het zeker niet. Er zit wel degelijk lijn in, de stukken staan niet zomaar willekeurig door elkaar, ze passen..
En teveel in een verhaal? Ook niet, hij heeft al vijf boeken geschreven.

En teveel in een verhaal? Ook niet, hij heeft al vijf boeken geschreven

Nee dat bedoel ik niet, iemand kan 20 boeken schrijven en in elk boek teveel willen zeggen in elk van die 20.
Ik krijd de indruk dat Münstermannn teveel in één boek wil schrijven. Allerlei onderwerpen wil aanroeren.

Dettie

Nee, wat hij wil zeggen met/in zijn boek past prima, daar zij nniet meer boeken voor nodig. Ik zou hem graag wat beperkter willen zien in zijn uitweidingen.
Ik zou het toch leuk vinden als Marjo ook een verslag zou schrijeven.

Als ik het verslag van Janna lees, krijg ik de indruk, dat het verhalen over de architect en over het schrijven van het boek over de archtiect er een beetje bij hangen en dus de alsmaar wisselende verhaallijnen onnodig nog ingewikkelder maken.
Dat was bij Het gelukkige jaar 1940 anders: ze hadden echt alledrie een functie (zie ook mijn opmerkingen in het forum daar).

Voor degenen die Amsterdam niet zo goed kennen even een linkje naar een foto van de Harmoniehof:

http://www.kunstwacht.nl/oudzuid/kunst/Harmoniehof.JPG

Hé Janna, dat is een leuke link!

Vreemd Hofje vond ik altijd, met een dotje groen in het midden en een klein vijvertje. Maar ik denk dat het toentertijd helemaal geen verkeerd wonen was daar. Heel rustig en dat in een stad.

Dettie

Mijn verslag komt, Janna. Ik vond dat jij eerst moest!!
Ik bedoelde dat Munstermann nu vijf boeken heeft geschreven die eigenlijk over hetzelfde onderwerp gaan. Hij heeft zijn verhaal uitgesplitst in perioden. Hij had het ook in een dik boek kunnen zetten, dan was hij gedwongen geweest zich te beperken. Ik vind toch wel dat hij zich redelijk beperkt. Maar goed, ik zal eens een verslag maken vandaag..

Ik had al eerder een boek van deze schrijver gelezen, heb de titel even niet paraat. Dat vond ik een goed, boeiend boek dat juist door het aparte verhaal sterk werd. Een gewone situatie op een kantoor, die omgebogen werd naar iets bijzonders. Ook een raadselachtig boek, dat niet meteen na een eerste lezing al zijn geheimen prijsgaf.

Ik heb de titel even via google opgezocht. Het boek wat ik heb gelezen heet Certificaat van echtheid (2003).

Ik heb een verslag gewrocht. Nu dat van jou eens lezen, Janna.

Door dat schaamhaar heb je een idee hoe oud Andreas kan zijn. Maar de mousse? Misschien wil hij aangeven dat je juist op momenten dat je het over andere dingen zou moeten hebben, mensen zich bezighouden met trivialiteiten. Het leven gaat door..
Maar je hebt gelijk: soms wordt het wat langdradig. Ik had er meer last van bij die architect. Hoewel Munstermann de lijnen kunstig door elkaar mengt, denk ik ook wel eens: had wat korter gekund..

Ik ga nu even kijken naar jouw verslag (als het er al op staat).

En marjo's verslag staat er ook op

Zie http://www.leestafel.info/hans-muenstermann

---

Vanavond de man gezien en horen voorlezen. Toch wel aardig.
Iemand (niet in de schouwburg) vroeg wat er van de vader geworden was, en hoe de moeder aan die Fransman kwam..het zal toch geen zesde boek worden over de familie Klein..

Vreemd, ik had hier gisteren al een boodschap achtergelaten, maar door alle forumperikelen is-ie ook weer verdwenen.

Ik concludeerde dat Marjo toch iets enthousiaster is over het boek dan ik, maar dat ik dat wel verwacht had.

En Marjo, verder vroeg ik me af of jij de hele "serie" gelezen hebt en hoe je dit boek beoordeelt in relatie met de andere titels.

Ja er zijn berichten weggevallen helaas.

Dettie

Ik heb het eerste boek gelezen en dit laatste. Meer hoef ik niet, vandaar mijn opmerking over een zesde..