Leestafel forum

Vier mensen steken vanuit Marokko in een fragiel rubberbootje illegaal de Straat van Gibraltar over om in Spanje een beter bestaan op te bouwen.

Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/laila-lalami

Bernadet

Krijg je ook een idee van wanneer dit allemaal speelt? Want de economische situatie in Marokko was altijd erg slecht. Niets voor niets zijn er zoveel naar hier gekomen.
Heel toevallig heb ik vandaag een boekje gelezen geschreven door een Marokkaanse (met hulp van Tom Naegels) over de wederwaardigheden van haar familie. Vooral haar eigen leven, maar het verslag komt nog..

Ik krijg de indruk dat het zich nu afspeelt. De schrijfster heeft het geschreven naar aanleiding van een krantenbericht waarin stond dat mensen die de oversteek maakten (14 km) verdronken waren.
In dit boek verdrinken ze niet maar het verhaal heeft na de oversteek wel een onverwachte wending.

Bernadet

Ik moet toegeven dat ik dan eigenlijk nog niks weet. Ik heb geen idee of de economie zich aan het herstellen is. Misschien komen er minder deze kant in omdat dat moeilijker is, niet omdat ze niet uit hun land wegwillen.

Het valt mij ook vaak op dat die flapteksten eerder geschreven zijn om het boek te verkopen dan om een beeld te geven van de inhoud van het boek.
Ze lijken trouwens ook allemaal op elkaar lijkt het wel, de boeken niet, maar de flapteksten.

Zouden schrijvers daar zeggenschap over hebben? Want het kan soms inderdaad storend zijn bij het lezen van het verhaal.

Dat heeft mij ook al verschillende keren geergerd. Je kunt de helft van de tijd niet meer afgaan op de flaptekst van een boek. Net als die "aanradingen", iedere keer schrijft een of andere krant, recensent of om het even wie daar nog een paar lijntjes bij over hoe schitterend het boek is. Blijkt dikwijls absoluut niet te kloppen.

Inge

Het boek is in de herfst 2005 in het Engels uitgekomen.

Hier staat wat meer over haar en het boek

http://www.sirene.nl/schrijver/november ... index.html

bernadet

Ja Hendrik ik ben het met je eens.
Ik denk ook dat het inderdaad op de verkoop gericht is, maar...
ik kreeg een enorme stapel Nederlandse literatuurboeken en als je die flapteksten leest dan kan je je voorstellen dat jongeren deze boeken niet willen lezen. Die teksten zijn erg hoogdravend en bijna niet te begrijpen. Dat stoot weer enorm af.

Maar wat ik kwalijker vind is dat sommige flapteksten ronduit misleidend zijn. Dan blijkt een boek helemaal niet te gaan over wat op de flaptekst vermeld staat, hebben ze slecht een klein gedeelte uitgelicht wat totaal niet slaat op het feitelijke verhaal.

Bernadet

Zouden schrijvers daar zeggenschap over hebben?

Ik ben er niet zeker van maar ik dacht niet dat schrijvers daar zeggenschap over hebben.
Misschien is dat afhankelijk van bij welke uitgever ze zitten?

Bernadet

Ik meen dat er mensen zijn die alleen maar flapteksten schrijven. Zoals ook de stukjes die in een bibliotheekboek staan vaak door een persoon worden geschreven die niet veel anders doet. Je kan je voorstellen dat er dan vaak iets fout gaat!
Ik ga al lang niet meer op de flaptekst af. Die lees ik pas als het boek uit is.

Zoals ook de stukjes die in een bibliotheekboek staan

Welke stukjes zijn dat dan? Ook een soort van recensie?

Inge

Bij ons in de bieb staan aan de binnenkant van de voorflap altijd de gegevens van het boek, met een korte inhoud, heel kort hoor..en thema's en zo. Een biebmedewerker heeft mij eens ooit verteld dat daar ergens op de centrale een persoon zit die die stukjes maakt. Die kan onmogelijk alle boeken lezen en er komen dus (?) nogal eens fouten voor.

Ik dacht altijd dat ze de samenvatting van Biblion haalden.
Die geeft toch korte omschrijvingen van boeken?

Bernadet.

In de boeken staat een inhoud van hooguit een of twee regels. Dat is niet van Biblion, hoogstens uit hun tekst gehaald, en dat kan heel fout zijn.

Ja dat bedoelde ik dat ze die paar regeltjes uit de beschrijvingen van biblion halen.

Dettie

In veel boeken zie hoofdpersonen die nederig beginnen en tegen hun zin een lullig baantje hebben, daarna ergens in verwikkelt raken en dan als een soort verzet tegen de maatschappij hun talenten op illegale wijze gebruiken om in die verwikkeling de bad guy te pakken of te ontdekken wat er aan de hand is.

Dat lullige baantje is vaak flaptekst schrijver of rescensent. Zou dat komen omdat veel schrijvers beginnen in dat soort baantjes, omdat veel lezers zich kunnen identificeren met personen met dat soort baantjes of omdat ze neerkijken op dat soort baantjes? Zo van: daar zitten de nep-schrijvers die rancuneus zijn omdat ze zelf niet echt kunnen schrijven terwijl ze wel de ambitie hebben en zich daarom maar richten op het beoordelen van schrijvers en het schrijven van misleidende flapteksten die boeken degraderen tot puur verkoopobject?

In De Schaduw van de Wind is die vrouw die vermoord wordt en een tijd met Carax samengewoont heeft toch ook flaptekstenschrijfster? En dan die figuur uit een of andere thriller over een boek waarin staat hoe je rijk, gelukkig en succesvol moet worden die begint ook als flaptekstenschrijver. Als ik een goed geheugen had zou ik er veel meer kunnen opnoemen.

"Schaduw van de wind" dat is dus een voorbeeld van hoe het fout kan gaan. Het thema van het boek was volgens de flap occultisme.
Dat is op zijn hoogst een zijweggetje in het boek, maar zeker niet het thema!

Irene ik las dat jij het uit had en heel mooi vond.
Kan je mij vertellen wat je er mooi aan vond?

Ik vond het wel een mooi verhaal maar was er niet echt weg van.

Dettie

Ik vond dit een prachtig, gevoelig en met veel schoonheid geschreven
verhaal. Knap gecomponeerd.De schrijfster begint te vertellen hoe de 4 personen tot hun noodvluchtige, bizarre vlucht zijn gekomen. Zij beschrijft met een uiterst verfijnde weergave de gevoelens van de vier personen: Murad: de hoogopgeleide jongeman, die maar geen passende functie kan krijgen, Faten, de studente uit een armoedig milieu, zeer streng moslima, Aziz "de gelukkig getrouwde man", maar die toch worstelt met zijn homosexuele gevoelens en Halima, de vrouw en echtgenote die vaak vernederd en geslagen wordt en zelfstandig besluit om met haar drie kinderen deze tocht te ondernemen. Als de overtocht op het laatste moment dreigt te mislukken gaat de schrijfster verder in op de personen:hoe zijn hun verwikkelingen en ontwikkelingen. Wat is er van hen geworden.
Ik vond het een heel indrukwekkend, indringend en meeslepend verhaal, dat ik in een middag en avond heb uitgelezen.

groetjes, irene

Vond je de overgang van sommige mensen niet vreemd? Na de oversteek?
Ineens las je dat Faten wel een héél ander leven is gaan leiden, het waarom staat er niet echt. Noura zie je helemaal niet meer terug.
Het enige personage dat echt uitgewerkt wordt is Halima vond ik.

Eigenlijk vond ik het juist niet indrukwekkend en dat had ik wel verwacht.

groetjes
Dettie

Ik vond dit geen goed boek. Het geeft geen inzicht in de werkelijke problemen waar de personages mee te maken hebben omdat alles zo vluchtig beschreven is. Dettie zegt hierboven al: je leert niets over Marokko, de sfeer komt niet over, en dat is ook zo. Het blijven anekdotes, er wordt niets uitgediept.
Het is best aardig geschreven, maar eigenlijk is het jammer dat het al gepubliceerd is. In feite is het nu niet meer dan een schets, terwijl het materiaal toch stof voor een echte roman biedt.

Schrijvers van het boek dat wordt uitgegeven, schrijven nooit zelf die flapteksten, dat doen mensen van de uitgeverij en ook bemoeien ze zich met de vormgeving van de kaft, daar worden weer grafische bureau's voor ingeschakeld.

Dettie schreef:Ik dacht altijd dat ze de samenvatting van Biblion haalden.
Die geeft toch korte omschrijvingen van boeken?

Bernadet.

Ja, en die flapteksten zijn heel vaak onzin. Niet iets om op af te gaan als je een boek koopt. Als ik geen idee heb of een bepaald boek goed is, lees ik de eerste bladzijde in de winkel. Meestal zegt dat genoeg.
Hoewel, ik ben De Zeven Zusters van Elle Eggels aan het lezen, en als ik dat zomaar in de winkel had aangetroffen, zonder er verder iets van te weten, zou ik het terug hebben gelegd. Op de eerste bladzijde van dat boek staan namelijk twee verschrikkelijk foute beeldspraken. In het vervolg valt dat nog wel mee, en het is toch een heel aardig verhaal.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik die flapteksten bijna nooit lees! Als ik naar de boekhandel ga om een boek te kopen, weet of welk boek het gaat worden, of ik lees de achterkant, maar de flaptekst zelf bijna nooit. Maar van degene waarvan ik de flaptekst wel heb gelezen, valt inderdaad op dat het slecht wordt samengevat. De bibliotheken doen het met hun ultrakorte synopsis veel beter. Die staan aan de binnenzijde van de kaft en die lees vrijwel altijd, om te zien of het onderwerp me zal aanspreken. Met vaak maar twee zinnen wordt precies weergegeven waar het in de kern omdraait.

PetraO. schreef:Ja, en die flapteksten zijn heel vaak onzin. Niet iets om op af te gaan als je een boek koopt. Als ik geen idee heb of een bepaald boek goed is, lees ik de eerste bladzijde in de winkel. Meestal zegt dat genoeg.
Hoewel, ik ben De Zeven Zusters van Elle Eggels aan het lezen, en als ik dat zomaar in de winkel had aangetroffen, zonder er verder iets van te weten, zou ik het terug hebben gelegd. Op de eerste bladzijde van dat boek staan namelijk twee verschrikkelijk foute beeldspraken. In het vervolg valt dat nog wel mee, en het is toch een heel aardig verhaal.

of ik lees de achterkant, maar de flaptekst zelf bijna nooit

Is dat niet hetzelfde, de achterkant en de flaptekst? Of zit daar verschil in?

Nieuwsgierige Dettie