Pagina 1 van 1

Liesbeth Koenen - Hoe mijn vader zijn woorden terugvond

Geplaatst: 26 jul 2006, 20:26
door Dettie
Wat doe je als taalkundige als je vader ten gevolge van een beroerte zijn spraakvermogen kwijt lijkt te zijn?

Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/liesbeth-koenen

bernadet

Geplaatst: 26 jul 2006, 21:42
door Marjo
Dit lijkt me mooi, zelfs de taalkundige kant ervan.

Geplaatst: 26 jul 2006, 22:07
door Dettie
Ja is het ook, het is ook interessant.
je krijgt het te lezen marjo, maar eerst is even iemand anders, janna2.

bernadet

Geplaatst: 02 aug 2006, 21:56
door tiba
Is dat een waargebeurd verhaal?
Is er een roman van gemaakt?

Groetjes. Tiba.

Geplaatst: 04 aug 2006, 08:54
door Dettie
Waargebeurd ja en het is geen roman, het is eerder een soort verslag van de vorderingen van haar vader maar wel goed geschreven.
Ze vertelt hoe alles gaat, wat ze erbij voelt, hoe haar vader ermee omgaat enz.

Bernadet

Geplaatst: 04 aug 2006, 09:24
door Gast
Ben er nu ook in bezig. Mooi beschreven!

Geplaatst: 04 aug 2006, 10:02
door Dettie
ja vond ik ook janna, ik vond ook zo apart dat zij taalkundige is en ook vanuit dat punt de toestand bekijkt.

bernadet

Geplaatst: 15 aug 2006, 20:57
door Marjo
Ik maak hier geen verslag van als je het niet erg vindt Bernadet.
Ik vind het knap dat het jou gelukt is!
Het is een vrij technisch boek, ik mis de emotie, zoals die er in het boek "Ik heb Alzheimer" wel is. Natuurlijk is het interessant, om te lezen hoe zo'n proces kan gaan, maar ze zegt het zelf heel vaak: het is bij iedereen anders. Dan heb je er niet zoveel aan toch?
Raar vond ik trouwens dat die kinesiologe slechts een enkele keer kwam!

Geplaatst: 16 aug 2006, 07:46
door Dettie
Ja ik vond dat er juist wel emotie in het boek zat. Dochter maakt zich vreselijk druk over vader. Ze weet dat de standaardregel is dat na twee maanden het punt is bereikt waarop niets meer bijgeleerd kan worden of enige verbetering zal plaatsvinden. Dat die eerste 2 maanden essentieel zijn. Zij zet juist alles op alles om zo ver mogelijk te komen, juist om haar vader te helpen en hem weer met taal te kunnen laten spelen zoals hij zo graag deed. Ze knokt zich rot.
Het technische gedeelte vond ik wel apart erbij. Zij is taalkundige en weet er veel van ook hoe het in de hersens werk, dat dat toegelicht wordt vond ik wel een aparte invalshoek.

Het is vaak dat je maar één behandeling nodig hebt bij een kinesiologe.
Die behandeling kan wel een paar uur duren, soms zelfs een dag. In de regel wordt je bijv 10 keer één uur behandeld bij andere artsen Bij een kinesiologe wordt alles gelijk in een keer aangepakt én zij kende de man goed.

Bernadet
die het over het algemeen een positief boek vond.

Geplaatst: 16 aug 2006, 08:17
door Marjo
Ik weet wel dat ze het zegt, dat ze zich druk maakt. En ook dat haar vader in de war is en zo, maar het komt allemaal zo sec over. Als een mededeling. Een positief boek, tja. Dat wel natuurlijk, het komt vrijwel geheel goed, maar daar moet dan wel voor geknokt worden.
Dat van die kinesiologe had Koenen dan toch ook kunnen zeggen?

Geplaatst: 17 aug 2006, 07:20
door Dettie
maar daar moet dan wel voor geknokt worden


ja dat is waar het om gaat, dat binnen die twee maanden heel hard geknokt moet worden.
Ze zoekt zich gek naar logopedistes, vraagt de artsen hoe erg het is maar die werken niet erg mee, bij toeval wordt ontdekt over die medicijnen enz. Ze is in mijn ogen juist er heel erg mee bezig om vader weer aan het praten te krijgen, is er ook emotioneel onder vind ik.
Taal is haar vakgebied en de zijne ook. Dat ze dat erbij haalt is niet meer dan logisch. Ze weet hoe belangrijk het voor hem is dus zet ze alles op alles.

Bernadet

Geplaatst: 17 aug 2006, 09:47
door Marjo
Misschien is ze wel emotioneel, dat kan eigenlijk niet anders. Maar het komt bij mij niet over. Van het boek van Stella Braam was ik even stil. Dat had ik hier helemaal niet, omdat het te technisch is.

Geplaatst: 21 aug 2006, 14:08
door Dettie
Nu ben ik wel benieuwd wat jij ervan vond janna, ook te technisch?

Bernadet

Geplaatst: 21 mei 2007, 11:08
door irene
Een interessant boekje. Maar toch miste ik de emotionele gevoelens van de schrijfster. Ze gaat toch teveel uit van haar taalkundige-wetenschappelijke achtergrond. Ik had bij het lezen meer bewondering voor patiënt vader Koenen, dan het geschreven technisch relaas van dochter Koenen.

groetjes, irene

Geplaatst: 21 mei 2007, 12:23
door Dettie
Ja, ik vond het wel emotioneel maar dat staat hierboven al.

Ook vond ik het wel interessant dat het vanuit taalkundige hoek bekeken werd. Het is haar en zijn vak en daarom stoorde me het niet zo erg, soms wel een beetje maar niet overheersend.

Dettie

Geplaatst: 21 mei 2007, 22:05
door elviratoverspin
Ok, dit maakt mij benieuwd. Ik hoop dat ze het bij ons in de bib hebben (en o jee, mijn lijstjes worden veel te lang!)

Geplaatst: 21 mei 2007, 22:24
door Dettie
Als de bib het niet heeft mag je het wel van mij lenen ik moet alleen wachten tot ik het weer terug heb en dat kan nog een flinke tijd duren.

Dettie

Geplaatst: 21 mei 2007, 22:46
door elviratoverspin
fijn dettie, en dat mag lekker lang duren, want ik heb nog heel wat dingen te lezen ervoor :p