Leestafel forum

Eenieder hier die mijn bespreking van het boekweekgeschenk "De grote wereld" van Japin heeft gelezen, weet dat ik daar gemixt enthousiast over was. Enthousiast omdat het zo mooi geschreven is, de personages geloofwaardig en ontroerend, maar ook teleurgesteld omdat ze Japin te weinig heeft uitgewerkt.
Nu heb alweer een maand geleden zijn roman Een schitterend gebrek uitgelezen. Dat was een verrassing. Voor de lezers, zoals bv Marjo (als ik me goed herinner) afknapten op de poetische stijl van het boekenweekgeschenk, kunnen hier een herkansing wagen. Voor mij kwam de veel sobere stijl heel even als een schok, na de rijkdom van het dunne boekje, maar daar zette ik me snel overheen omdat het verhaal zo ijzersterk is! Een verhaal dat knap in elkaar gestoken is. Omdat Japin de goochelt met de chronologische volgorde kun je de draad kwijt raken. Door deze opzet te kiezen, weet hij tot een uitstekende dosering te komen, zodat het verhaal tot het einde toe spannend blijft.
Waar gaat het dan over? Het verhaal begint in Amsterdam waar een dure gesluierde prostitue achter schuilgaat. Die sluier verbergt een gruwelijk geheim. Langzaam wordt de jeugd van de hoer uit de doeken gedaan en dan blijkt dat deze Lucia als jong meisje verliefd werd op een knappe jongeman genaamd Giacomo. Het gaat mis als Lucia gaat helpen als er een pokkenepidemie uitbreekt. Zij voert een vreselijke strijd met de ziekte, overwint, maar het kost haar haar schoonheid en ook nog haar zelfvertrouwen. Ze vlucht en durft haar geliefde niet meer onder ogen te komen. Terug in het heden duikt er een zekere Seingalt op in Amsterdam die haar vertrouwen weet te winnen, waardoor ze in steeds grotere gewetenscrises terechtkomt.
De naam Giacomo is niet zomaar een Giacomo, maar de beroemde Don Juan Giacomo Casanova. En deze Lucia die het verhaal vertelt is een jeugdliefde van Casanova.
Japin heeft dit verhaal subliem opgeschreven, minder poetisch, maar zeker niet zonder poezie en de complexe gevoelswereld van Lucia weet hij professioneel aan de lezer te presenteren.
Een geweldig boek, waarvan ik ongelooflijk heb genoten.

Ik heb het boekenweekgeschenk nog niet gelezen, maar vond 'een schitterend gebrek' al heel poetisch. Prachtig romantisch, mooi neergezet en een eigenlijk enorm treurig verhaal. Ben dus benieuwd naar het boekenweekgeschenk.
Groet, Monique

'Een Schitterend Gebrek' is ook één van de laatste boeken die ik heb gelezen. Ik heb er heel lang over gedaan. Niet omdat het saai was, maar omdat ik zo mooi vond neergezet en heel erg lette op de mooie schrijfstijl. Arthur Japin kan zich ook heel goed inleven in vrouwen. Ik kan me zo gauw niet een ander boek van een Nederlandse auteur herinneren dat ik mooier vond dan dit boek.

Hallo Monique en Gordana,

De stijl van Japin in deze roman is soberder dan dan het bwgsk, maar zeker poetisch. Ja, ik vind als man ook dat hij de vrouwen in zijn roman geloofwaardig heeft neergezet. Maar dat geldt ook voor het bwgsk. Dat verhaal deed me terugdenken aan Der Blechtrommel (De Blikkentrommel)
van Gunther Grass.

Als jullie van een poetische schrijfstijl houden, moet je zeker, als je het niet al gelezen hebt, Gloed van Sander Marai!

Gaan jullie ook andere boeken van Japin lezen?
Ik in ieder geval wel.

groeten,
roel

Ja, ik ga vast nog wat lezen van Japin, het bkwkgschk ligt nog te wachten. Gisteren kwam ik tot de aangename ontdekking dat ik een CD van Astrid Seriese heb, waarvoor Japin de tekst heeft geschreven (Nuances van Liefde). Ik heb de CD al een hele tijd, maar nu las ik voor het eerst het bijbehorende boekje. CD om stil van te worden!
Groet, Monique

bwgsk of bkwkgschk??
Grappig...

Al die afkortingen. Het kost me een hele tijd voor ik ontcijfer wat iets betekent. In de tussentijd zou ik al een paar alinea's verder zijn.

Ik ga zeker weer iets van Arthur Japin lezen, maar niet meteen. Daar laat ik rustig nog een jaar of water overheen gaan. Overdaad schaadt.

Ik heb ook 'Een schitterend gebrek' gelezen een jaar of 2-3? geleden. Ik vond het wel een mooi boek maar ga het herlezen om er écht wat over te kunnen zeggen. Ik heb het toen te gehaast gelezen omdat het moest voor mijn boekenclub hier in het dorp.
'De zwarte met het witte hart' vond ik persoonlijk beter dat weet ik nog wel.


bernadet

Ik vond vooral De zwarte met het witte hart erg mooi, ook omdat het zo'n absurd gegeven is. Al is het geen vergelijking, het zijn beide mooie boekebn. Zelfs De droom van de leeuw is de moeite van het lezen waard.

Overigens heb ik wel eens ergens gelezen dat het bij het lezen niet zoveel uit maakt of je er klinkers tussen zet. Zl k dt ns tprbrn?

tprbrn...ik denk: wat doet die t daar nou? Vast ene foutje, maar nee, ik heb het door!!

'De zwarte met het witte hart' lijkt misschien wel absurd, maar ik zou dat toch niet zo zeggen. Het berust op een waar verhaal. Net als éen schitterend gebrek". Net als "droom van de leeuw".

Maar juist het feit dat het waar is maakt het zo absurd. Dat je mensen aan elkaar kado doet, is bizar in mijn ogen.
Japin bewijst dat de waarheid vaak gruwelijker dan fictie is.

Ik snap wat je bedoelt.

Mooi, mooi, mooi dit boek!!
Ook al sta je niet altijd achter de keuzes die er gemaakt worden, toch leef je er in mee en ga je er in op. Dit boek is echt prachtig, het verhaal is betoverend, tragisch, en zorgt ervoor dat je het in een ruk wilt uitlezen. Ik zal Lucia in ieder geval niet snel meer vergeten. Echt een pareltje, dit boek!

Leuk dat je ook zo van het boek hebt kunnen genieten.
groeten,
Roel

jessica schreef:Mooi, mooi, mooi dit boek!!
Ook al sta je niet altijd achter de keuzes die er gemaakt worden, toch leef je er in mee en ga je er in op. Dit boek is echt prachtig, het verhaal is betoverend, tragisch, en zorgt ervoor dat je het in een ruk wilt uitlezen. Ik zal Lucia in ieder geval niet snel meer vergeten. Echt een pareltje, dit boek!