Leestafel forum

Eindelijk uit. Dit was echt helemaal niet mijn boek. Heb er dus ook best lang over gedaan als je nagaat dat het een dun boek is met allemaal korte verhalen.
Het leek mij een ontzettend leuk boek, leuk concept. Ikzelf zit vaak al mijmerend in de trein en bedenk de gekste dingen over alles en iedereen. Maar dit boek, nee, helemaal niet mijn boek. Waarom niet? Daar ben ik nog niet helemaal uit, maar kom ik nog op terug!

Ja dat kan he.
De reacties zijn heel wisselend op dit boek, ook bij de bookcrossers.
Het is voor mij niet de winnaar maar ik vond het wel een leuk boek.

Dettie

Ik vond het een leuk boek, vooral door de ironie. Ik heb erg gelachen om dat James Bondverhaal, om het meisje dat die bus gaat besturen en om de verstandelijk uitgedaagde man die de aspirant-schrijver gaat versieren.
Goed geschreven, scherp ook. Ik vind het toch beter dan een aangenaam tussendoortje.

Zie je nou wel, je moest even doorlezen. Ik dacht al wel dat je het leuker zou gaan vinden.

Dettie

Tijdens de uitreiking van de Academia Debutantenprijs werd dit voorgelezen.

"De lezers hebben geoordeeld. Zij hebben een, veelal onderbouwde, kritische, goed geformuleerde waardering gegeven van de boeken die zij gelezen hebben.
Ik zal enkele quotes citeren uit de veelheid van lezersoordelen.

Wiegertje Postma, Vijf strippen

· Een zeer origineel en ingenieus geschreven boek. Knap hoe Postma een eigen stem heeft weten te geven aan diverse personages in de bus: de homo, de dikke vrouw, de oude dame, de jonge man etc. Een paar dagen in de bus met Postma, en de reizigers worden ook jouw mede-reizigers!
· Erg originele opzet en manier van schrijven, doordat het vertellersstandpunt op zo’n grappige manier wisselt. Heel bijzonder voor iemand van zo jonge leeftijd.
· Ik kan niet door het boek heen, ik vind het boek verward en chaotisch, misschien komt dat ook doordat mijn geboortejaar 1932 is.
· Steekt prachtig in elkaar, met verfijnde spanningsbogen, zonder dat het op wat voor manier dan ook gekunsteld overkomt. Een ware prestatie, zeker voor debutante; Vijf Strippen is van een hoog niveau.
· It’s a wonderful story that easily touches the imagination of anyone who’s ridden a bus and Postma’s humour makes Vijf Strippen a great read.
· Goed debuut, het komt niet vaak voor dat ik hardop om een boek moet lachen. Verrassend einde, kwam totaal onverwacht.
· Heel fijn boek, in een keer uitgelezen. Postma weet haar karakters geniaal te omschrijven, heel herkenbaar. De karakters en situaties zijn vooral erg grappig maar ook de verschillende verhaallijnen zijn interessant en knap in elkaar gezet.
· Wat in eerste instantie slechts met veel ironie beschreven losse flodders lijken, blijken uiteindelijk knooppunten in een overwogen compositie.
· Waarom staat dit boek op de shortlist? Het is wel schattig enzo, maar ik heb studenten die betere stukken schrijven terwijl ze alleen maar een mailtje tikken.
· Aardig geschreven maar meer niet.
· “Een luchtig kletsje” (blz 36) hoe komt de schrijfster erop! Geweldig gebruik van onze taal. Alleen al vanwege de taalacrobatiek twee keer gelezen.
· Ik zit regelmatig in streekbussen en herken veel van de beschreven ontmoetingen en situaties. Heb vaak enorm gelachen om de rake typeringen en de sterke zelfspot van de schrijfster. Dit boek doet verlangen naar méér reisavonturen in dezelfde vrolijke, bespiegelende stijl.
· Dat een 17-jarige scholiere haar medereizigers zo goed observeert en deze zo fantasierijk beschrijft is veel belovend voor haar toekomst als schrijfster en ons leesplezier.
· Leuk bedacht maar te onevenwichtig. Te rommelig en soms vergezocht.

Door de berekeningsformule van de waarderingscijfers van de lezers kunnen we eventueel een ranglijst opstellen van 1 t/m 5, maar dat hebben we nooit gedaan en zullen we ook nooit doen. Het gaat niet om een honderdste seconde, een centimeter meer of minder, een borsthaar verschil. Het gaat om een geheel van persoonlijke waarderingen van deze vijf boeken.
De lezers hebben besloten dat vandaag de Academica DebutantenPrijs en de Academica Award uitgereikt gaan worden aan Marieke van der Pol voor haar roman Bruidsvlucht."

Dettie

Die Wiegertje zat bij alle lof van hierboven helemaal mee te wippen..

Het is zo leuk, al die korte commentaren van jou te lezen Marjo.

Dettie

Ja inderdaad! Niet alleen Dettie geniet ervan .