Het begint allemaal op een feestje op het terrein van de universiteit van Oxford waar de Ierse schrijfster Iris Murdoch haar hoofdrolspelers in dit verhaal vol drama introduceert. Meteen slaat de vlam in de pan als een zekere Crimond ten tonele verschijnt en bij iedereen die hem kent de onrust, die ze zo goed verborgen hebben gehouden uitbreekt.
Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/iris-murdoch
Roel
Iris Murdoch - Het boek en de broederschap
lijkt me een prachtig boek, doet me meteen denken aan 'De verborgen geschiedenis'. al heb ik er geen gedacht van of de vergelijking opgaat?
Vele jaren later, staande voor het vuurpeloton, moest kolonel Aureliano Buendia denken aan die lang vervlogen middag, toen zijn vader hem meenam om kennis te maken met het ijs.
// G.G. Marquez - Honderd jaar eenzaamheid //
// G.G. Marquez - Honderd jaar eenzaamheid //
Hallo Nemesis,
Nee, als je naar ik aanneem "De verborgen geschiedenis" van Tartt
bedoelt, dan hebben we het hier over een heel ander boek. Tartt's boek is echt donker, heel donker. Veel geheimzinniger, Murdoch is veel realistischer. Krachtige sfeer beschrijvingen tref je bij haar niet aan. Tartt is een al sfeer.
Groeten,
Roel
Nee, als je naar ik aanneem "De verborgen geschiedenis" van Tartt
bedoelt, dan hebben we het hier over een heel ander boek. Tartt's boek is echt donker, heel donker. Veel geheimzinniger, Murdoch is veel realistischer. Krachtige sfeer beschrijvingen tref je bij haar niet aan. Tartt is een al sfeer.
Groeten,
Roel
Nemesis schreef:lijkt me een prachtig boek, doet me meteen denken aan 'De verborgen geschiedenis'. al heb ik er geen gedacht van of de vergelijking opgaat?
Biblion had trouwens dezelfde op/aanmerkingen als jij Roel.
Veelomvattende, breedgeschakeerde, bijzonder boeiende roman vol observaties over filosofie, politiek, marxisme, psychologie, maatschappij en relaties, die echter de indruk wekt zuiver vanuit het verstand geschreven te zijn, waardoor alle problemen netjes binnen hun hokje blijven en de lezer ondanks alle diepgravendheid en intensiteit nergens echt bij de keel wordt gegrepen.
Dettie
Veelomvattende, breedgeschakeerde, bijzonder boeiende roman vol observaties over filosofie, politiek, marxisme, psychologie, maatschappij en relaties, die echter de indruk wekt zuiver vanuit het verstand geschreven te zijn, waardoor alle problemen netjes binnen hun hokje blijven en de lezer ondanks alle diepgravendheid en intensiteit nergens echt bij de keel wordt gegrepen.
Dettie
Dat komt door het realisme, Murdoch laat de vervreemding niet toe in haar verhaal.
Dettie schreef:Biblion had trouwens dezelfde op/aanmerkingen als jij Roel.
Veelomvattende, breedgeschakeerde, bijzonder boeiende roman vol observaties over filosofie, politiek, marxisme, psychologie, maatschappij en relaties, die echter de indruk wekt zuiver vanuit het verstand geschreven te zijn, waardoor alle problemen netjes binnen hun hokje blijven en de lezer ondanks alle diepgravendheid en intensiteit nergens echt bij de keel wordt gegrepen.
Dettie
Roel schreef:Dat komt door het realisme, Murdoch laat de vervreemding niet toe in haar verhaal.
Roel, je zegt in je verslag.
Deze Crimond was in zijn jonge jaren een veelbelovend student, maar door zijn radicale ideeën die richting het communisme gaan, wordt hij al gauw een ongewenst persoon.
Misschien heeft Murdoch het juist wel zo geschreven omdat Karl Marx vervreemding een symptoom van het kapitalisme vond.
Ik kan er helemaal naast zitten hoor. Ik heb het boek niet gelezen, maar dit kwam in me op.
Dettie
Daarvoor moet je andere boeken uit haar oeuvre gelezen hebben, dan kom je erachter of dit haar stijl is of ze dus op deze manier al haar boeken heeft geschreven. Het zal voor mij in ieder geval niet het laatste boek zijn dat ik van deze schrijfster heb gelezen.
Ik kan me trouwens wel indenken dat Karl Marx zo'n opvatting over vervreemding van de werkelijkheid had. Realisten hebben niks op met vervreemding, die twee staan haaks op elkaar. Hoewel. Realisme is op zich wel weer vervreemding, omdat dat mijn idee de werkelijkheid zich nooit laat afbeelden, daarom is realisme ook een interpretatie van de werkelijkheid. En mag je hun statement gerust utopisch noemen.
Roel
Ik kan me trouwens wel indenken dat Karl Marx zo'n opvatting over vervreemding van de werkelijkheid had. Realisten hebben niks op met vervreemding, die twee staan haaks op elkaar. Hoewel. Realisme is op zich wel weer vervreemding, omdat dat mijn idee de werkelijkheid zich nooit laat afbeelden, daarom is realisme ook een interpretatie van de werkelijkheid. En mag je hun statement gerust utopisch noemen.
Roel