Helemaal tegen mijn gewoonte in: een boek dat 'waargebeurd 'is.
Marjan van den Berg beschrijft hoe haar moeder langzaam wegzakt in haar dementie. En hoe haar vader en de familie er mee omgaat.
Het zijn beschrijvingen van alledaagse dingen, heel herkenbaar. Van den Berg gaat niet op zoek naar het waarom, of hoe de behandeling is, ze tekent alleen hoe ze haar moeder verliest.
Op de achterflap staat dan ook dat het alleen bedoeld is om met mensen ervaringen te delen, zodat ze daar moed uit kunnen putten.
Dat lukt wel, denk ik. Het geeft een eerlijk beeld, en er wordt geen poging gedaan om te schokken of medelijden op te roepen.
isbn 90-6590-798-x Uit de serie 'ervaringen' van M & P Weert 95 pagina's 1994 uitgegeven in samenwerking met de Alzheimer stichting en Margriet
Marjo