https://www.elkesannen.be

Één is altijd gelijk aan één
Elke Sannen

Elia Curar (17) woont op het eiland Beleza no Mar. Helaas hangt er geen eindeloos zonnige vakantiesfeer want Beleza no Mar is een dictatuur. De Alta Família, het gezin van de dictator, heeft het voor het zeggen. Segundo, de zoon van president Alto Pai, is de alleenheerser op de school van Elia.
Segundo treitert Elia al jaren en altijd probeert Elia kalm te blijven, maar die dag lukt het hem niet. Zijn woede vlamt op en voor hij het weet gooit hij een kan met ijswater over Segundo's hoofd.

Natuurlijk blijft dit niet ongestraft. Een zoon van een poetsvrouw die zoiets doet kan er niet zomaar mee wegkomen! Als straf moet Elia in het Palácio, het presidentiële zomerpaleis, komen werken. Elia's moeder is er kapot van, eerst werd haar man weggevoerd, ze heeft hem nooit meer gezien, en nu haar enige zoon.
Ze vreest het ergste.

Elia moet de boten die het jaarlijkse Alto Festival opsieren gaan verven, alle hondertweeënzestig, samen met Ssio, de zoon van Varkenskop ofwel Zagando, de begeleider en hielenlikker van Segundo. Deze laatste geniet van zijn macht over Elia. Hij laat niets achterwege om de jongen onderuit te halen. Hij zinspeelt onder andere op Elia's moeder... Er is iets met haar gedaan weet Elia daardoor, maar wat? Elia zal en moet uitvinden waar ze is!
Gelukkig zorgt Ssio voor de vrolijke noot, verliefd als deze is op Teta, de rondborstige, weelderige gevormde bediende van het Palácio. Het is hilarisch om te lezen hoe deze grote, vriendelijke beer steeds van slag raakt als hij haar ziet.

Elia woont bij de Opa Poder, alias de Ouwe en de Rosse ofwel Aznii.
De Ouwe heeft de leiding over het personeel in het Palácio. Elia is aanvankelijk argwanend, iemand die werkt voor deze president, kán haast niet oprecht zijn. Maar de Ouwe is een goedaardige, zachte en wijze man die Elia laat zien, dat iedereen ook een andere kant heeft, zelfs Segundo...
Van de Ouwe is ook de titeluitspraak Eén is altijd gelijk aan één. Ondanks zijn aanvankelijk gemengde gevoelens over alles wat opa hem vertelt, leert Elia ongelooflijk veel van de man. De aanvankelijke woede die Elia voelde, weet opa Poder om te zetten in bruikbare gedachten.
Maar de omgang met de Rosse is van een heel andere aard. Aanvankelijk klikt het niet erg tussen hen, maar uiteindelijk vinden ze elkaar, en meer dan dat!

Het bijzondere van dit verhaal is onder andere dat bij alles wat Elia overkomt, hij advies vraagt aan zijn vader. Deze heeft hem namelijk een dierenboek nagelaten 'We spraken met elkaar: de dieren, vader en ik. Dat doen we nog steeds' vertelt Elia ons daarover. Uit de korte beschrijvingen over de dieren weet Elia te destilleren wat hem te doen staat. Het boek is zijn houvast en leidraad. - Boven elk hoofdstuk staat dan ook het aantal dagen dat Elia voor de president werkt én het dier dat Elia verder zal helpen. -

De schrijfster, Elke Sannen, heeft met dit boek een prachtige prestatie geleverd. Je wordt vanaf het begin meegevoerd met Elia's perikelen op het dictatoriale eiland. Het verhaal is erg indrukwekkend en laat goed zien wat een dictatuur voor invloed heeft op bewoners van een land. Alles moet stiekem gebeuren, veel zaken worden buiten besproken of er wordt tijdens gesprekken muziek gedraaid met de volumeknop op 10. En dan nog kan het mislopen. Ook de totale willekeur van de ingrepen en straffen van de presidentiële familie is verbijsterend. En wie is te vertrouwen en wie niet?
Gelukkig valt er ook veel te lachen, vooral Ssio en Teta zorgen voor veel leesplezier.

Met mijn bovenstaande verhaal doe ik het boek zeker tekort. Het is echt een boek waarvan je de sfeer moet proeven, een boek dat je moet ondergaan. Het zou zomaar mijn topboek van 2021 kunnen worden. Ik geef het een 10+

ISBN 9789002268311 | Hardcover | 254 pagina's | Davidsfonds Infodok | oktober 2019
Leeftijd 15+

© Dettie, 24 februari 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER