Babs Gons

Het begint met een droom
20 heldinnen die Nederland kleur geven
Illustraties: Femme ter Haar
Tekst: Babs Gons

Hou je vast aan je dromen en vlieg!

De schrijfster, Babs Gons, wilde graag boeken schrijven, dat was háár grote droom. Verder had ze graag wat meer heldinnen gekend als kind. Die hadden als voorbeeld kunnen dienen. Ze had dan kunnen zien dat als je iets écht graag wilt, je dat ook kunt bereiken. Één van haar dromen is al uitgekomen, ze is inmiddels schrijfster en betekent veel voor aankomende dichters en schrijvers en doet nog veel meer werk waarbij literatuur en poëzie een hoofdrol spelen.

En nu is haar andere wens ook waargemaakt. Ook dat begon met een droom, een wereldwijde nog wel. De droom is…

"om in elk land ter wereld een kinderboek te maken dat de verhalen van lokale heldinnen vertelt. Zodat overal ter wereld elk meisje een rolmodel heeft waar zij zichzelf in herkent die haar inspireert groot te dromen. De wereldwijde Heroines! Movement jaagt deze droom na."

Overal ter wereld worden door teams van de Heroines! Movement verhalen geschreven over lokale heldinnen. Nederland loopt voorop met de publicatie van het allereerste boek van deze beweging!

Het is een heel fijn boek geworden waarin het leven van 20 vrouwen besproken wordt. Vrouwen die allemaal hun droom najoegen en waarmaakten. We lezen over de enorme wilskracht van Kadija Arib die op haar vijftiende vanuit Marokko naar Rotterdam vertrok, haar vader woonde daar al.
Kadija had het toen heel moeilijk, ze kende de taal niet en miste haar vriendinnen uit Marokko erg.
Haar moeder vond het belangrijk dat Kadija goed haar best zou doen op school, en dat deed ze. Ze ging uiteindelijk studeren aan de universiteit.
Van haar oma en moeder had ze ook geleerd om mensen die het moeilijk hadden te helpen. Daarom koos Kadija voor de politiek, dan zou zij zich ook kunnen inzetten voor mensen die het nodig hebben. Ze zet zich ook in voor Marokkaanse vrouwen die het moeilijk hebben. Haar leven is zo een voorbeeld voor veel andere vrouwen geworden.

We lezen over Wilhelmina Drucker (1847-1925) die in een tijd waarin vrouwen niet meetelden al streed voor gelijke rechten tussen mannen en vrouwen.
Over Annie M.G. Schmidt (1911-195) die precies in de taal van de kinderen wist te schrijven. Ze leerde de kinderen zelf na te denken en lekker eigenwijs te zijn.
Voetbalster Rocky had het ook niet makkelijk, een meisje dat voetbalde! Dat werd niet erg geaccepteerd, maar ze zette door. Helaas toen ze gewond raakte aan haar knie, was de droom van een carrière in voetballen over. Niet getreurd... vanaf die tijd begeleidt ze meisjes uit achterstandswijken en gevaarlijke buurten en helpt hen met straatvoetbal. Zo is zij ooit ook begonnen...

Ook de bijzondere Bibian Mentel krijgt haar eigen pagina. Deze sportvrouw leert zichzelf snowboarden en bereikt uiteindelijk de top. Ze mag ook meedoen aan de Olympische spelen. Maar dan krijgt ze kanker in haar been. Al snel weet ze met haar kunstbeen opnieuw de top te bereiken. Ze gaf nooit op, ook toen de kanker steeds maar terug bleef komen. Ze wist altijd van alles iets positiefs te maken en zette zich o.a. in voor kinderen met een lichamelijke beperking die ook dromen van topsport. Haar motto was: Stop nooit met dromen.

Natuurlijk mag ook Nikkie de Jager niet ontbreken in dit boek. Zij is een icoon op make-up gebied. Ze mocht grote sterren opmaken en leidt een heel drukbezocht you-tube kanaal. In feite had ze hiermee haar droom al waargemaakt. Maar wat niemand wist, is dat Nikkie als jongen geboren is. Zelf zegt ze liever; 'Ik zat in het verkeerde hoesje.' Dat wilde ze ook liever geheim houden omdat ze voor haar werk gewaardeerd wilde worden, niet voor het feit dat ze transgender is.
Maar door bedreiging móest ze het wel vertellen en daardoor is ze ook een boegbeeld geworden voor de vele transgenders. En daar is ze heel blij mee. Ze wil dat iedereen geaccepteerd wordt. Niet als jongen, niet als meisje, maar om wie je echt van binnen bent.

En zo zijn er nog veel meer verhalen te lezen over bijzondere, opmerkelijke vrouwen en allemaal begonnen ze met een droom...

Bij de uitstekende, informatieve verhalen die zeer zeker inspireren, staan afbeeldingen van de besproken vrouwen. En die afbeeldingen zijn het enige minpunt van dit boek. Ze zijn mooi en sfeervol qua compositie maar de vrouwen zijn totaal niet te herkennen, terwijl ze dat wel verdienen. Gerda Havertong is een totaal onherkenbare jonge vrouw, de sprankelende Annie M.G. Schmidt is weergegeven als een vrouw met keurige grijze krulletjes en een bril, die kniekousen aan haar benen heeft! Alle specifieke gezichtskenmerken van de vrouwen zijn er niet, ze zijn glad en uitdrukkingsloos. Sterker nog, als je al deze afbeeldingen uit hun context haalt, kun je absoluut niet zien wie deze vrouwen moeten voorstellen. Echt heel jammer!
Verder is het een uitstekend verzorgd boek zowel qua tekstuele inhoud als vormgeving.

Zie ook het inkijkexemplaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Non-fictie jeugd

Babs Gons